Veliler ordu ordu olsa..Bunların başbuğlarından da ayrı bir ordu kurulsa..Ona başbuğ olacaklardan da bir ordu.. Son başbuğ kim olurdu? Dereceler sonsuz, fakat bizim biliş ve bildiriş vasıtalarımız sınırlı, kıyas basamaklarımız sayılı.. Hayatın son basamağıyla Şah-ı Nakşibend Hazretlerinin ayak parmaklarına bile yetişemeyeceğimizi acz içinde bildirelim ki, son başbuğ kendileri olurdu. Böyleyken son başbuğ bir tane değil... Her biri her birinden ayrı ayrı üstün...Allah'ın lütfu, bu..Verdiğini ve erdirdiğini s

Rahmet Peygamberi’ne ilk vahyin ulaştırıldığı günden bugüne, İslâm’a adanmış on binlerce benlik, on binlerce ‘güzel insan’ suretinde görünmüş ve bu insanlar İslâm’a canla başla hizmet etmişlerdir. İslâm uğrunda çektikleri çileler, yaptıkları fedakârlıklar, İslâm’ı tebliğ yolunda bir şehirden bir şehre, bir ülkeden bir ülkeye, bir kıtadan bir kıtaya kat ettikleri binlerce kilometrelik yollar, bu büyük insanların hayat müktesebatlarını oluşturmuştur. Bugün bize düşen; bu özel insanların, en başta Sevgili Peyg

Çiştiyye tarîkatı, Hind alt kıtası gibi siyasî, ictimaî ve dinî farklılıklar açısından problemlerin yaşandığı çetin bir coğrafyada ortaya çıkmasına rağmen kısa bir zaman diliminde Hind alt kıtasına yayılmayı başarmıştır. Bu başarıyı Muînüddîn-i Çiştî ve halîfelerinin güzel ahlâkları ve ilmî yetenekleri sayesinde elde etmiştir. Muînüddîn-i Çiştî’nin gittiği Hind alt kıtası toplumunun katı ve gayr-i müslim oldukları biliniyordu. İslâm’ın temsilcisi konumunda olan Muînüddîn-i Çiştî, toplumu ikna etmek için çok

Aziz Mahmûd Hüdâyî Hazretleri’nin Arapça olarak kaleme aldığı ve vefatına kadar sakladığı Tecelliyât eseri, vefatından sonra Muizzüddin Celvetî tarafından ortaya çıkarılarak Osmanlı Türkçesi’ne çevrilmiştir. Elinizde bulunan bu eser, Hazretin Hz. Peygamber (s.a.v.) ile görüşmelerinden Kutbü’l-aktâb oluşuna kadar yaşadığı çeşitli rûhî tecrülerei kaleme aldığı “Tecelliyât” eserinin günümüz Türkçesi’ne aktarılmış halidir. Tercümenin yanı sıra her bir tecrübe açıklanarak, zuhûr eden durumların iç mânâları

İnsan, yaratılıp bir araya toplandığı o günde yaratıcının övgüsüne layık olan insanın belli bir amaç için dünyaya misafir olarak geldikten sonra kendi özgür iradeleri ve yaratıcının insanlara bahşettiği akıl nimetini kullanmayı unutarak kendilerini dünyanın yaratıcısı zanneden, yaşadığı çeşitli hallerden dolayı gerektiğinde meleklerden üstün derecelere çıkıp, bazı zaman ise yaptıklarıyla da şeytandan daha aşağı seviyeye aşağılardan daha aşağısı olan -esfeli safiline-, düşen, kendi menfaat ve çıkarları doğru

Anadolu'da Selçuklular zamanında başlayıp Osmanlılar döneminde daha da yaygınlaşan tasavvuf ve tarîkatların önde gelen şahsiyetlerinin, sözlü faaliyetlerin yanı sıra mensuplarını eğitmek için “tarîkatnâme”, “mi‘yâr-ı tarîkat”, "hurde-i tarîkat”, “âdâb-ı tarîkat" ve "erkânnâme" gibi isimler altında mânevî terbiyenin usûl ve esaslarını, inceliklerini içeren eserler kaleme aldıkları bilinmektedir. XV. asrın meşhur sûfî şâirlerinden ve Kâdiriyye'nin Eşrefiyye kolunun müessisi İznikli Eşrefoğlu Abdullah Rûmî'nin

Hakan Öner tarafından kaleme alınan çalışma, insanlara hitap etmeye, vaaz vermeye ve sohbet etmeye hazırlanan kişinin konuşmasını hazırlarken nelere dikkat etmesi gerektiğini, insanlara hitap ederken yapması ve kaçınması gerekenleri ele alıyor. Ders kitabı olarak hazırlanan çalışma, dokuz dersten oluşuyor. Bu dokuz ders içerisinde, sohbetin adaplarından anlatım usüllerine, konuşma inceliklerinden farklı başlıklarda sohbet hazırlama usülüne kadar bir çok konuda bilgiler veriyor.

Dr. Hüseyin Okur’un kaleme aldığı İslâm İbadetler Fıkhı Temizlik Kitabı adlı bu çalışmada, Hanefi mezhebi özelinde temizlik esasları anlatılıyor. Bir ders kitabı olarak hazırlanan bu çalışma dokuz dersten oluşmakta. Şer‘i hükümler, su ve çeşitleri, necaset ve temizleme yolları, tuvalet adabı, abdest, gusül, teyemmüm, mesh ve kadınlara mahsus haller konuları alt başlıklarıyla bu dokuz derste ele alınıyor.

Türkler, Oğuzhan’ın soyundan gelen bir kavim olup zamanın döngüsüyle bu soy çoğalmış dünyanın farklı coğrafyalarına dağılmıştır. Bunlardan biri olan Selçuklu Türkleri Hicri 5. asırda Horasan’da yerel bir güç olarak ortaya çıkmış ve zamanla çağdaşı olan Sâmânîler (819-1005), Karahanlılar (840-121) ve Gazneliler (963- 1186) gibi devletlerle boy ölçüşecek bir güç haline gelmiştir. Selçuklu Devleti; Horasan, İran, Anadolu, Mısır ve Arabistan gibi coğrafyalarda varlıklarını göstermiş ve buralarda Şii Fatimi (909

Her gün İki kaşının arasından Geçen yüreğim Yağmur toprağa koşar Ben sana Hüzünlü heyelanlar başlar Göçer yüreğim Gökyüzüne ev yapmışım Mendillimle Bulutlar kıskanır beni Yağmurlar ıslatır beni Güllere kavuşamam Dikenlere geçer yüreğim

Prof. Dr. Ali Fuad Başgil, "Gök kubbe altında yepyeni hiçbir fikri yok. En yeni fikir, eski bir fikrin yeni bir elbise giymişidir." der. Hakikat, farklı aynalarda tezahür ederken çeşitlilik ortaya çıkar. Çeşitlilik ise fıtratın ana ilkelerinden biridir. Sözlerin başında ezelden gelip ebede giden Allah'ın kelamı gelir. Kainatın yaratıcısı, vahiy yoluyla şuur sahibi varlıklara/insanlara ve cinlere hitap etmiş; ilk muhatap ise nebiler silsilesi ve nihayetinde Hz. Muhammed (as) olmuştur. Onun sözleri Kuran

Harîrîzâde Mehmed Kemâleddin Efendi, 19 yüzyılda velûd bir şahsiyet olarak temâyüz etmiş isimlerdendir. Otuz iki yıl gibi kısa ancak bereketli bir ömür geçirmiş olan Harîrîzâde, birçok eser telif etmiştir. Harîrîzâde'nin mühim eserlerinden biri ise, Halvetiyye Usûl ve Âdâbı başlığıyla çeviri metnini sunduğumuz elinizdeki Kenzü'l-feyz'dir. Halvetiyye tarika- tının seyr ü sülûk usûlleri ve âdâbı hakkında önemli bilgiler içeren Kenzü'l-feyz'de intisap, zikir, sohbet, mürşid-i kâmil ve sâdık müridin öze

Ne kadar çoksa koyunun sürüsü, yeter ona çobanın birisi... Bu dünyada kendi ayaklarınla yürüyeceksin. Bazen yol sana yürüye- cek bazen sen yola... Başkasının ayaklarıyla yol yürünmez. O ayakları bırak dedikleri zaman, sonra kendi ayaklarını bulamazsın. Bu söz orada bulunan herkesin hoşuna gitti ve yüzlerinde bir gülüm- seme rüzgârı esti. Igor, tekrar yanındakilerle kulaktan kulağa konuştu. Sonra bana döndü. Son olarak soruyorum ... Savcı hangi dine mensup ? Efendim, onu da bilmiyorum. Papaz, Haham,

Her şeyden önce yaratılan, gayb sarayının Sultanı, Seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik. tılsımı ile örtülü bulunan, kurbiyyet sancağının bayraktarı. Eğer sen olmasaydın, eğer sen olmasaydın, âlemleri ya- ratmazdım. sözünün muhatabı. Kendisini yaratan Rahmân'ın şehâdetiyle marifet semâsın- da tecellî eden Ahmedî sıfatların sahibi, ihsân ve inâyet par- laklığı ile vahdet yayına yaklaşan, Harîsun aleyküm (O size çok düşkündür, mü'minlere çok merhametlidir, onlara hep hayır diler.) âyetinin hak

Hocazâde Ahmed Hilmi, son dönemde sûfî tabakâtı sa- hasında kaleme aldığı eserlerle adından söz ettiren edip ve âriflerdendir. Erzincan Eğin (Kemaliye)'lidir. Tahsilini İstan- bul'da yapmıştır. Müderrislik vazifesinin yanında müfettişlik görevinde de bulunmuştur. Tasavvufta Nakşbendîlik yolun- dan nasiplenmiş olup, soyu Halvetiyye'nin ikinci pîri Seyyid Yahya Şirvânî Hazretlerine ulaşmaktadır. Hadîkatü'l-Evliyâ ile Ziyâret-i Evliyâ adlı eserlerinin devrin pâdişâhı Sultân II. Ab- dülhamid'in takdirin

Şeyh Muhammed Vefâ Efendi, 18 asır sûfî-şâirlerinden olup, Edirne'lidir. Halvetî-Gülşenî şeyhi Pîr Hasan Sezâyî Hazretlerinin torunu, şâir-hattât Şeyh Ahmed Müsellem Efendi'nin oğludur. Velî Dede Dergâhı'nda babasından sonra posta oturmuştur. 1212/1797'de vefat etmiş ve babasının tür- besine defnolunmuştur. Kaleme aldığı nutuklarında Vefâ mahlasını kullanan Muhammed Vefâ Efendi'nin, hadîse dair Hadâiku's-Salât ile Pîr Sezâyî'nin Dîvân'ını intihâb yoluyla tahmis ettiği Nüzhetü'l-İhvân adlı eseri vard

Tasavvufta nefsin yedi mertebesine göre değişen hâllere etvâr-ı seb'a adı verildiği ve bu terimin daha çok Halvetiyye mensupları arasında yaygın olduğu bilinmektedir. Bundan dolayıdır ki mezkur tarikata mensup şeyhler, sâlikin mânevî yolculukta nefis mertebeleri ile ilgili ihtiyaç duyduğu husus- ları açıklamak üzere etvâr-ı seb'a adıyla pekçok eser kaleme almışlardır. İşte böylesi eserlerden birisi de 18 asır Halvetî-Gülşenî şeyhlerinden Edirneli Ahmed Müsellem Efendi'nin, mürşidi ve kayınpederi Pî

Trabzon, sonsuzlugu ufuk çizgisiyle paylaşan bir mavi denize nazır, yeşille kucaklaşan engebeli ve sarp bir coğrafya üzerinde tarihi ve kültürel mirası tevarüs etmiş münbit bir şehirdir. Bu şehrin insanın-da hem sonsuzlugun dinginligini hem de dag ile deniz arasında kalmanın dinamik ruh halini görebilirsiniz. Eskiler şerefül-mekan bil-mekin (Bir mekanın şerefi/degeri, orada oturanlarla birliktedir.) derler. Şehri, ön planda degerli kılan ise insani zenginligidir. işte bu çalışma, Trabzon'un kültürel hayatın