Modern insanın dramı kendileşmesi gerekirken kentlileşmesidir. Doğukan Özdemir

Zarif Öfke, yumruğunu sıkması gerekirken dişini sıkanların, temize çekmesi gerekirken sineye çekenlerin, söylemesi gereken sözü söyleyememesine rağmen söylemekten vazgeçmeyerek elinde kalemiyle bir kâğıdın başında sadece ve sadece kendi kafasının içinde yaşadığı dünyada sözünü söylemeye çalışanların öfkesidir. Verilecek en doğru cevap her zaman her şey bittikten sonra akla gelir. Bu bizim gafletimizdir. Zarif Öfke, her şey bittikten sonra yahut her şeyin bittiğinin sanıldığı andan sonra yeniden doğan, kendi

Milletine, devletine, dinine ihanet etmiş ve etmeye de devam edecek bir kült yapının anatomisidir, bu yarı kurgusal uzun öykünün konusu...15 Temmuz ihanet gecesinin icracısıdır, bu kült yapı. Yaşanan menfur olaylara sadece adli bir vakaymış gibi yaklaşılmasının ve söz konusu terör örgütüyle sadece yargı mercileri aracılığıyla mücadele etmenin ülkemize fayda sağlamayacağı açıktır. Böyle bir yapının gelişim süreci üzerinde durulup; devletimizin ve milletimizin bir daha böyle bir örgütle zaman kaybetmemesi adı