İlahi vahiyden ibaret olan Kuran’ı Kerim, fert ve toplum alanında, doğumundan ölümüne kadar bir hayat düsturudur. Söz konusu hayat düsturunun ilk ve en doğru uygulayıcısı şüphesiz Hz. Peygamber’dir. Onun için peygambere itaat de mutlaktır. Ancak bu, mutlak şari’ veya mutlak emredici anlamında değil masum olmakla beraber vahyin kontrolünde bulunması ve kendisine tevdi edilen tebliğ ve açıklama görevinin tabii olarak, Kur’an’a arz etmeden hüküm koyma noktasında sünnetinin müstaki olması anlamındadır. Çünkü aç

İlahiyat Fakültelerinde, Hadîs Metinleri dersinde okutulmak üzere, hazırladığımız bu birinci kitapta yer alan hadîsleri, Buhârî'nin Sahihinden seçtik. Bu seçmeyi yaparken iki şeyi hedefledik. Birincisi, olabildiğince Buhârî'nin hemen hemen her bölümünün değişik bablarından bir veya birkaç hadîs seçerek Sahihinin sistemi ve içeriği hakkında bilgi sahibi olmak; ikincisi de dînî, ahlâkî ve sosyal konular hakkında Hz. Peygamber'in ne söylediği konusunda bilgi sahibi olmak. Bu amaç doğrultusunda, Buhârî'nin bab

Hadîsler İslâm Dini'nin ikinci kaynağı ve Kur'ân'ın tefsiriolan Sünnet'in yazılı belgeleridir. Onların tahrif edilmeden sonraki nesillere intikali kadar, intikalinden sonra toplanıp derlenmesi,derlenen ve tasnif edilen bu belgelerin kitaplaşması da son derce önemlidir.Şüphesiz her tasnif belli bir amaca yönelik, belli bir yöntemle vebelli bir ihtiyaca cevap vermek üzere yapılmıştır. Bütün hadîslerinsıhhat ve güvenilirlik derecesi aynı olmadığı için amaç, yöntem ve ihtiyaçlar, hadîslerin seçiminde etkili olm

İslam medeniyetini anlamak için kuşkusuz İslamın müslüman hayatında ve tarihinde oluşturmuş olduğu etkiye bakmak gerekir. Bu etki kendisini ibadetlerde, kurumlarda, düşüncede ve manevi hayatta belirgin kılmıştır.İşte Armağan Kitaplar bu anlama faaliyetini gerçekleştirmek için yayınlanmaktadır. Ana-babaya ihsanda bulunmak, onlara itaat ve hizmet etmek, cenneti kazandıran iyi amellerin başında gelir. Annelerin, çocukları için neler çektiklerine, nelere katlandıklarına bakıldığında, sırası geldiğinde aynı

İnsanoğlunun hayatı, dünya ve âhiret olmak üzere iki safhayı kapsar. Önce yaşanan dünya hayatı geçici, sonra gelen âhiret hayatı ise ebedîdir. Bu sebeple ölüm, gerçekte bir son değil, dünya hayatından âhiret hayatına bir geçiştir. Orada elde edilecek her şey dünyada yapılanların karşılığıdır. Bu sebeple hayatın bu ilk safhasında dünya-âhiret dengesini kuramayanlar ziyandadırlar.

İlahi vahiyden ibaret olan Kuran’ı Kerim, fert ve toplum alanında, doğumundan ölümüne kadar bir hayat düsturudur. Söz konusu hayat düsturunun ilk ve en doğru uygulayıcısı şüphesiz Hz Peygamber’dir. Onun için peygambere itaat de mutlaktır. Ancak bu, mutlak şari’ veya mutlak emredici anlamında değil masum olmakla beraber vahyin kontrolünde bulunması ve kendisine tevdi edilen tebliğ ve açıklama görevinin tabii olarak, Kur’an’a arzetmeden hüküm koyma noktasında sünnetinin müstaki olması anlamındadır. Çünkü açık

Kâinat arenasının en önemli aktörü olarak yaratılan insan,akıl cevherini ne kadar iyi kullanırsa kullansın ve ne kadar dâhi olursa olsun,hakikatin keşfi ve kabulünde kendisinden daha üstün bir rehbere ihtiyacı vardır. Hakikati arama ve keşif yolculuğunda aklın tek başına yeterli olmayışı,ayrıca nefsâni tercihleri ve bencilliği ona böyle bir rehber ihtiyacını zorynlu kılmaktadır. Hayat sadece yaşanan bu dünyadan ibaret olmadığı gibi,hayatın ikinci aşaması olup bizim için bilinmeyen olan ebedî âhiret hayatın