Mutlu ölüm yoktur o yüzden, gövdeyi sağır eden bir kin varsa
Geyiklerden, yılışık konçertolardan, borsalardan kaçıp
Ekmeği tuzla tartmaya alışmışsa insan
Birikmişse can evinde sözün öfkesi
Gidip o mübarek kana dokunmak ister
O çocuklara, o babalara bakmak ister tarihin avlularından.
Bir rövanş bekler, yeni bir raunt, bir yekinme daha.
Puştluğun ümüğüne basmak ister
Yezitliğin kuyruğuna.