2004 yılında çıkan dördüncü öykü kitabı “Keder Atlısı”nda
şiirsel bir dille büyülü masallar kuruyor Faruk Duman. İnsanın
başından geçenleri, doğanın mevsimleriymiş gibi, o kendine
özgü sadelikle anlatıyor. Perde perde açılan düşlere salıyor
okuru, René Magritte’in resimlerini andıran gerçeküstü bir
dünyanın içine çekiyor.
Göz, Tarçın ve Tespih, Dere, Çok Önemli Bir Gün, Kar Altında,
Ağaç, Ormanda Kederle Kayıp, Ömre Zarar Kavil, Elma,
Tüfek, Sarmaşık adlı öykülerden oluşan “Keder Atlısı”
Faruk Duman’a Haldun Taner Öykü Ödülü’nü kazandırmıştı.
Ellerim karardı, derlermiş birbirlerine, bahçede dolaştıkları
zaman. Kararan, kızaran eller bulunurmuş, ağaçların
çevresinde. Her ağaç bir kapıdır, sonunda her meyve hüzünmeyvesidir. Bahçeye devrilen top atışları, kar vakitleri bütün
bu ağaçların içinde yürüyen keder atlısı...