Euripides (MÖ y.484-406) Atinanın yetistirdigi üç büyük tragedya sairi arasında günümüze ulasan en çok sayıda esere sahip sanatçı olarak özel bir yere sahiptir. Bu durum, senliklerdeAiskhylos ve Sophokles kadar birincilik ödülü kazanmamıs olsa da halk arasında daha çok begenilen bir sair olmasına baglanır. Euripidesin oyun kahramanları insana özgü zayıflık ve kusurları tasırlar, yasadıkları tragedyalar da bu kusurları ile vazgeçemedikleri tutkularından kaynaklanır. Ilk kez MÖ 431 yılında sahnelenen ve Diony

Shakespeare, III. Richard´da en çok ilgilendiği temalardan iktidar hırsı ve bunun getirdiği zincirleme suç dizisini işler.

William Shakespeare (1564-1616): Oyunları ve şiirlerinde insanlık durumlarını dile getiriş gücüyle yaklaşık 400 yıldır bütün dünya okur ve seyircilerini etkilemeyi sürdüren bu efsanevi yazar, büyük olasılıkla 1606 yılında yazdığı Macbeth'le yükselme arzusu ve politik hırsın kişiyi neye dönüştürebileceğini dünü, bugünü ve yarını kapsayacak bir derinlikle öngörmüştür.

Sophokles (MÖ 495-406): Yunan tragedyasının en önemli yazarları arasında adı ilkönce hatırlanan Sophokles, konuları işleyişi ve oyundaki karakterleri canlandırmakta ustalığıyla ayrı bir yere sahiptir. Tiyatro tekniğini geliştirmiş, diyaloglara, dekor ve kostüme önem vermiştir. Tragedyalarında dönemin yazarlarında rastlanmayan derli toplu bir içyapı görülür. Eserlerinde yazgı sorununu her zaman ön planda tutar. Katıldığı yarışmalarda yirmiden fazla ödül almıştır. Yüz yirmi üç tragedya yazan Sophokles'in eser

Molière [Jean-BaptistePoquelin] (1662-1673): Clermont Kolejinde Latin ve Yunan dili ve edebiyatı dersleri aldı. Hukuk öğrenimi yaptı, bir süre sonra barodan ayrıldı. Oyunlarında insan gerçekliğini hayranlık verici bir derinlikle sergiledi. Klasik Fransız komedyasının kurucusu kabul edilen Molière, tiyatroda trup yöneticisi ve oyuncu olarak da çalıştı. 1666 yılında Palais-Royalde sahnelenen İnsandan Kaçan isimli oyun, Molièrein toplum ve birey arasındaki ilişkiyi en derinlikli şekilde işlediği oyunudur. Yaza

Yasak aşkın en ünlü trajedisi... İtalya, Verona'da kan davalı iki aile Montague ve Capuletlerin birbirlerine âşık olan çocukları Romeo ve Juliet'i büyük bir trajedi beklemektedir. Kızları Juliet'i iki yıl sonra evlendirmek üzere Paris'le tanıştıran Capulet ailesinin bu tanışma için düzenledikleri baloya davetsiz giren Romeo, Juliet'e ilk görüşte âşık olur. Juliet de aynı hislerini paylaşınca âşıklar herkesten habersizce evlenir. Fakat Juliet'in bir akrabasının ölümüne sebep olan Romeo, Verona'dan sür

Çehov 1895'te tiyatro eleştirmeni ve dramaturg A. S. Suvorin'e yazdığı mektupta Martı 'dan şöyle söz eder: Üç kadın, altı erkek karakterin yer aldığı, manzaralı (göl görünecek arkada), dört perdelik bir komedi; bolca edebi lakırdı, az aksiyon, seksen kilo kadar da aşk? Tüm dramaturji kaidelerinin aksine piyes forte başlayıp, pianissimo bitecek. Gerçekten de bu oyunda 19. yüzyılın geleneksel olay örgüsünü tersyüz etmiş, tıpkı Martı 'daki genç oyun yazarı Treplev gibi, yeni biçimler keşfetmiştir. Gerçek hayat

William Shakespeare (1564-1616): Oyunları ve şiirlerinde insanlık durumlarını dile getiriş gücüyle yaklaşık 400 yıldır bütün dünya okur ve seyircilerini etkilemeyi sürdüren bu efsanevi yazar, ilk kez 1599 sonlarında sahnelenen ve Roma İmparatorluğu'na odaklanan ilk oyunu olan Julius Caesar'da ise, bir kez daha kişi ve toplumunun ortak yazgısına ışık düşürmüştür.

Sophokles (MÖ 495-406): Yunan tragedyasının en önemli yazarları arasında adı ilkönce hatırlanan Sophokles, konuları işleyişi ve oyundaki karakterleri canlandırılmakta ustalığıyla ayrı bir yere sahiptir. Tiyatro tekniğini geliştirmiş, diyaloglara, dekor ve kostüme önem vermiştir. Tragedyalarında dönemin yazarlarında rastlanmayan derli toplu bir içyapı görülür. Eserlerinde yazgı sorununu her zaman ön planda tutar. Katıldığı yarışmalarda yirmiden fazla ödül almıştır. Yüz yirmi üç tragedya yazan Sophokles'in es

Bu piyesi, soylu Macar milletinin 1956 yılında hürriyet ve bağımsızlığını geri almak için giriştiği destanlık savaşta vahşice, gaddarca, kalleşce öldürülen kadın, erkek, genç, ihtiyar, üniversiteli, işçi, aydın, onbinlerce insanın aziz ve yüksek hâtıralarına sunuyorum. Onlar hürriyete, bağımsızlığa, bir kelime ile mutluluğa en az bizim kadar layıktılar; o gün bugün yaşayanlar kadar..

Çehovun 1889 yılında yazdığı Orman Cini adlı oyunu, daha sonra amaçtan yoksun hayatların çarpıcı biçimde işlendiği Vanya Dayı ya dönuştu. Bir çiftlikte toplanmış ve her biri kendi mutsuzluğuna gömulmuş karakterler, atalet içinde, can sıkıntısı ve pişmanlıkla boğuşmaktadır. Kimi yaşlılıktan mustariptir; kimi angaryalarla geçip giden ömrune, kimi de kaçırılmış fırsatlara hayıflanmaktadır. Bir şeyler ellerinden kayıp gitmiştir, ama hayatlarındaki eksikliğin tam olarak ne olduğu muphemliğini korur. Hiçbir sonu

Yazarın olgunluk dönemine ait eserlerindendir ve en başarılı üç komedyasından biri sayılır. Yanlış anlamalar üzerine kurulan oyunda iki ayrı aşk ilişkisi gelişirken, kişiler karşıtlıkları ile ele alınmış, insan doğasının değişmez olduğu öne sürülen özellikleri dahiyane bir komedya içinde sergilenmiştir.

Moliere [Jean-Baptiste Poquelin] (1622-1673): Clermont Koleji'nde Latin ve Yunan dili ve edebiyatı dersleri aldı. Hukuk öğrenimi gördü, 1641'de kabul edildiği barodan ayrıldı. Zamanını ve dehasını tiyatroya adadı. Ölene dek, yani otuz yıl boyunca tiyatro eserleri yazdı, yönetti ve temsillerde rol aldı. Klasik Fransız komedyasının kurucusu olarak kabul edilmesini sağlayan bir gelenek yaratmayı başardı. İlk olarak 1673 yılında Palais-Royal'de sahnelenen bu oyun Moliere'in yazdığı son komedyadır. Daha önce Ort

Sophokles (MÖ 495-406): Yunan tragedyasının en önemli yazarları arasında adı ilkönce hatırlanan Sophokles, konuları işleyişi ve oyundaki karakterleri canlandırılmakta ustalığıyla ayrı bir yere sahiptir. Tiyatro tekniğini geliştirmiş, diyaloglara, dekor ve kostüme önem vermiştir. Tragedyalarında dönemin yazarlarında rastlanmayan derli toplu bir iç yapı görülür. Eserlerinde yazgı sorununu her zaman ön planda tutar. Katıldığı yarışmalarda yirmiden fazla ödül almıştır. Yüz yirmi üç tragedya yazan Sophokles'in e

William Shakespeare (1564-1616): Oyunları ve şiirlerinde insanlık durumlarını dile getiriş gücüyle yaklaşık 400 yıldır bütün dünya okur ve seyircilerini etkilemeyi sürdüren efsanevi yazar. İlk kez 1594 yılında sahnelenen Titus Andronicus oyunu Shakespeare'in ilk tragedyası olarak kabul edilir. O dönemde seyircinin pek tuttuğu kanlı, dehşet verici sahnelerle dolu intikam tragedyalarının en önemlisidir. Bu tragedya, Shakespeare'in karakterleri hem olumlu hem de olumsuz yönleriyle yansıtmadaki başarısıyla benz

William Shakespeare (1564-1616): Oyunları ve şiirlerinde insanlık durumlarını dile getiriş gücüyle yaklaşık 400 yıldır bütün dünya okur ve seyircilerini etkilemeyi sürdüren efsanevi yazar, Aşkın Emeği Boşuna'da oyunun omurgasını sistemli karşıtlıklardan oluşturmuştur. Shakespeare'in lirik dönemine ait eserlerden sayılan bu oyunun hem kurgusunda, hem olay dizisinde Rönesans bireşimi olarak kabul edilen uyum, denge, simetri ve disiplin dikkati çeker. Oyun eşlerin karşı karşıya dizildiği bir açık hava dansı gi

19. yüzyıl klasik Rus edebiyatı geleneğini öncüllerinden devralan Maksim Gorki, sosyalist gerçekçi yaklaşımın öncüsü olarak Sovyet edebiyatında yeni ufuklar açmıştır. 20. yüzyıl başlarında Anton Çehov'un etkisi altına girmiş; onun sayesinde Moskova Sanat Tiyatrosu'nun iki önemli şahsiyeti Konstantin Stanislavski ve Vladimir Nemiroviç-Dançenko ile tanışmıştır. Gorki'nin tiyatro alanına ilk adım atışı da Moskova Sanat Tiyatrosu için yazdığı Küçük Burjuvalar ile olur. Oyunun arka planında bilinçlenen işçi sını

Anton Çehov (1860-1904): Kırkdört yıllık ömrüne karşın, hayatın yalınlığı ve karmaşası içindeki insanlık durumlarını büyük bir duyarlılıkla işlediği oyun ve öyküleriyle, dünya edebiyatına damgasını vuran en önemli 19. yüzyıl yazarlarından biridir. Bu ciltteyse, İvanov ve Martı´dan Vişne Bahçesi´ne, Çehov´un altı büyük oyunu, yazılış sırasıyla yer almakta ve bu büyük ustanın oyun yazarlığının farklı evrelerine ışık tutmaktadır.

Sophokles (MÖ 495-406): Yunan tragedyasının en önemli yazarları arasında adı ilkönce hatırlanan Sophokles, konuları işleyişi ve oyundaki karakterleri canlandırılmakta ustalığıyla ayrı bir yere sahiptir. Tiyatro tekniğini geliştirmiş, diyaloglara, dekor ve kostüme önem vermiştir. Tragedyalarında dönemin yazarlarında rastlanmayan derli toplu bir içyapı görülür. Eserlerinde yazgı sorununu her zaman ön planda tutar. Katıldığı yarışmalarda yirmiden fazla ödül almıştır. Yüz yirmi üç tragedya yazan Sophoklesin ese

Oyunları ve şiirlerinde insanlık durumlarını dile getiriş gücüyle yaklaşık 400 yıldır bütün dünya okur ve seyircilerini etkilemeyi sürdüren efsanevi yazar, Yeter ki Sonu İyi Bitsinde farklı sınıflardan iki gencin aşk öyküsünü konu alır. Oyun bir aşk serüveni ile taşlama arasında gidip gelir. Yazarın öteki komedyalarındaki neşeli çıkışlar, eğlendirici ezgiler, danslar, duygulu aşk sahneleri, oyun içinde oyun ve cümbüşlü geçişlere rastlanmaz. Kişilerin tutum ve davranışları da alışılagelenden farklıdır. Bu es