II. Meşrutiyet`in ilanından itibaren İslamcılık düşüncesinin yayın organı şeklinde intişar eden Sebilürreşad Mecmuası, Cumhuriyet döneminde çok partili hayata geçiş sürecinde yine Eşref Edip`in öncülüğünde Din hürriyetinin sembolü` olarak tekrar yayınlanmaya başlanmıştır. Yayınlandığı dönemde (1948-1966) en popüler İslamcı dergilerden biri olan Sebilürreşad`da, din-siyaset / din-devlet bağlamında oldukça önemli ve özgün makale ve yorumlar yer almıştır. Bu çalışma ise, demokrasiye geçiş sürecinde yayınlana

Onur Okyar'ın saha araştırmalarına dayanan İran ve Demokrasi başlıklı çalışması, İran gibi Safevilerden itibaren kendini diğer devletlerden itinayla ayrıştıran ve toplumsal bünyesini Şiiliğe dayandıran kadim bir devletin mensuplarının mezhep, gelir, siyasi görüş, yaş, cinsiyet, dindarlık ve etnik grup gibi farklılıklarının demokrasi, insan hakları, güven ve güvenlik gibi algılamalar üzerindeki etkilerini ölçmektedir. Bu sayede İran'ın hem milli hem de milletlerarası arenada güttüğü amaç ve hedeflerin daha i

"Terör kıskacında Türkiye, isminden de anlaşılacağı üzere, Türkiye’nin yakın tarihine başka bir açıdan bakmayı amaçlıyor. Terörü, kendi doğallığı içerisinde ortaya çıkmış bir ifade biçimi olarak değil de bir ülkeyi istenen istikamete doğru çekiştirmenin bir yöntemi olarak görüyor.Ne zaman kendi kanatlarıyla uçmaya kalksa Türkiye, rengi-kokusu-ağırlığıyla temel özellikleri değişse bile karşısına hep terör çıkıyor. Bir ara ‘ideolojik’ amaçla yapılırken, ya da ‘mezhep çatışması’ biçiminde kendini gösterirken,

Ümit ederim bu kitapta aktarılanlar, "Hakların ihlali, bu hakların başka haklar üzerinde oluşturabileceği `muhtemel tehdit` ile meşruiyet kazanır mı?" sorusuna cevap bulmaya da bir nebze vesile olur. Zira Türkiye`deki başörtüsü yasağı, kendilerini "başörtüsü mağduru" olarak tanımlayan sosyal bir sınıfın doğmasına sebep olmuş, son on senede bu konu kanserleşmiş bir yara halini almıştır. Sağlıklı bir şekilde istatistiklere yansıtılsa, acilen müdahale gerektien bu yaranın belki de dolaylı veya dolaysız olarak

İslam’da din ve vicdan hürriyeti İslam’ın ilan edildiği günden itibaren mevcuttur, yani 15 asır öncesinden beri mevcuttur. Bir ülkede islam varsa orada din ve vicdan hürriyeti yoktur sözü, ya İslam’ı bilmemekten kaynaklanıyordur yahut da İslam’ı bile bile ona beslenen kinden ve adavetten kaynaklanıyordur.

Batı, sekülerleşme ve rasyonelleşme yoluyla fiziki dünyayı önemli ölçüde fethetmiştir. Üretim ve tüketimde, tarihte eşine rastlanmayan akıl almaz başarılar elde etmiştir. Toplumların maddi açıdan refah düzeyini arttırmış, hatta bazılarının idda ettiği gibi ``Tarihin sonu``na ulaşmıştır. Ancak Batı`nın her türlü kutsalı dışlayarak kalkınması son derece olumsuz gelişmeleride beraberinde getirmiştir. Kültürel çöküntü, aşırı profanlaşma, eko-sistemin tahrip edilmesi, sömürü ve ırkçılığın yaygınlaşması bu olumsu

Laiklik, Din in devlete, devletin de Din e karışmamasını ilke kabul eder. Laikliğin alaturka versiyonunda ise, gerçekten din devlete karışmaz, karışamaz; bunun aksine devlet hem dine karışır, hem de kendisine maaşla bağlı olan Diyanet İşleri Başkanlığı denen kurumuyla da, Din i istediği gibi kontrol eder; din görevlilerini kendisi tayin eder ve Diyanet İşleri Başkanını, laik Devlet Bakanı atar, yani görevlendirir. Teorideki laiklikte, laik olanlar din işlerine, din adamlarının tatbikatlarına, din anlayışlar

Türkiyemiz de çoğu savunma veya tenkit mahiyetinde olmak üzere, laiklikle ilgili bir hayli çalışma bulunmaktadır. Sosyolojik açının ihmal edilmediği araştırmaların bulunduğunu da söylemeliyiz. Fakat halkın düşüncesine ve kanaatlerine şimdiye kadar başvurulmamış olmasını önemli bir eksiklik olarak görmekteyiz. Bu eksikliği gidermek istedik Bir uygulamanın halk için de olsa, halka rağmen olup olmadığını anlamanın yolu ona da danışmaktan geçiyor. Son on yıldır laiklikle ilgili sözlü ve yazılı tartışmaların a