Kendilerini İslam eleştirilerine adamış Batılı oryantalist çevreleri Hz. Muhammed’in peygamberliğine, ona vahyolunan kitaba ve bu kitabın yaşama geçirilmesine dair tecrübeye, yani sünnete yönelik eleştirileri bilinmektedir. Hz. Peygamber ve sünnet konusundaki bu eleştirel perspektifin kabaca son iki yüzyıldır Hindistan’dan Mısır’a ve Türkiye’ye kadar İslam coğrafyasındaki kimi çevrelerce de sahiplenilip dillendirildiği görülmektedir. Bu perspektifte Hz. Peygamberin ve sünnetin dindeki yeri çeşitli açılardan

Güç,iktidar ve kutsal ilişkisini ele alan bu çalışma, kutsal bir fenomen olarak iktidar ve otoritenin kabaca Orta Çağ'dan günümüze Batı toplumsal yapısındaki serüvenini incelemektedir. Güç ve iktidarın meşruiyet referansının nasıl teolojiden antropolojiye, Tanrı'dan insana evirildiği üzerinde durmakta; Tanrı yerine insanın ve tanrısal irade yerine pozitivist akıl ve empirizmin nasıl kutsanıp yüceltildiği analiz edilmekte. Otorite, iktidar ve güç ilişkilerinde Orta Çağ ve sonrası "tanrı-kral"tipolojisinden m

İslam , yapısı ve temsil ettiği mesaj itibarıyla sadece inananlar için değil İslam karşıtları ve İslam eleştirmenleri için de her daim bir cazibe merkezi olmuştur.Bu bağlamda ortaçağdan günümüze kadar çeşitli gayrimüslim çevrelerin , bir din olarak İslam inanç ve ibadetlerinin tarihsel açıdan ne kadar ‘'özgün'' olduğunu sorguladıkları ve İslam'a bir köken arama çabası içinde oldukları bilinmektedir. Nitekim birçok oryantalist İslam tartışmalarında sıkça Yahudi ve Hıristiyan geleneklerine atıfta bulunmuştur.

Kur’an’ın nüzulüne konu olan tarihsel süreçte Allah Rasulü’nün (sav) rehberliğinde vahye dayalı bir toplumsal yapının inşasında mü’min erkeklerle mü’min kadınların birlikte kurucu rol oynadıkları bilinen bir gerçektir. Kadın sahabiler dinin anlaşılmasında, öğrenilmesinde, temsil ve ifade edilmesinde aktif rol almışlar, Hz. Peygamber’den öğrendiklerini diğer Müslümanlara aktarmışlardır. Kadın sahabilerin rivayetleri, Hz. Peygamber’in kadınlara karşı örnek davranışlarının öğrenilmesinde, dönemin yaşantısının

Bugün İslam dünyasında temsil edilen dini kimliğin genelde gelenek göreneğin veya statükonun yönlendirdiği kültürel bir Müslümanlık olduğu aşikardır. Bu kültürel Müslümanlık kendilerini Müslüman olarak tanımlayan insanlar arasındaki farklı din, kitap ve peygamber algılarını yönlendirmektedir. Kur’an diri olanları uyarıcı ,yol gösterici bir başvuru kitabı ve hidayet rehberi olmaktan öte, ya ölülerin arkasından okunan ve manevi tatmin aracı olarak görülen dokunulmaz bir kutsal kitap ya da sosyal hayatla irtib

Vahyin ilk muhatabı ve tebliğcisi olan Hz. Peygamber’in hadis olarak bilinen söz ve uygulamalarının Kur’ân’ın doğru anlaşılmasında kilit rol oynadığı konusunda Müslümanlar daima hemfikir olmuşlardır. Ancak klasik dönemde Ehl-i hadis olarak bilinen bazı hadis alimleri, Kur’ân’ın yorumunu sadece hadisle sınırlandırmak istemişlerdir. “Âsâr yeter” şeklinde formüle ettikleri bu görüşleriyle, Kur’ân’ın akılla yorumlanmasına karşı çıkmışlardır. O dönemde fazla yaygınlık kazanamayan bu görüş, on dokuzunca yüzyı

“Başlangıçta Söz vardı…” cümlesi belki de Yeni Ahit külliyatının akılda en çok kalan şiirsel ifadelerinden biridir. Yuhanna İncili yazarı, biraz sonra sahneye alacağı başkahramanı perdenin gerisindeki izleyicisine betimlerle anlatan bir drama eserini taklit edercesine hikâyesine başlar. Çağdaşlarının yaptığı gibi zaman ve mekânın kesiştiği muayyen bir noktayı değil, varoluşun öncesini esas alır. Önceki İncil yazarlarının İsa hakkındaki betimleri Yuhanna İncili’nin İsası’nı tasvir etmede yetersizdir. Bu

Bu kitap, genelde tüm dünyada, özelde dinsel gelenekler bağlamında oldukça zengin bir geçmişe sahip olan Anadolu ve Mezopotamya coğrafyasında yapılan arkeolojik çalışmaların arkeolog ve din bilimcileriyle disiplinlerarası bir düzlemde yapılmasını teklif etmektedir. Arkeolog ve dinler tarihçilerinin ortak çalışmalarla üretecekleri kavramlar, ortak bir dilin inşa edilmesine vesile olacak ve böylece problemlerin çözümüne katkı sunacaktır. Dolayısıyla din arkeolojisi, yeni bir disiplin olarak değil, disipli

Kur'an'ın tarihselliğine dayalı tezlerin iki temele dayandığı dikkati çekmektedir. Bunlardan ilki, genelde geçmiş bir tarihin, özelde ise Kur'an'ın inzal olduğu tarihin nesnel olarak anlaşılabileceğidir; ikincisi ise Allah'ın tüm tarihlere dair niyetinin Kur'an'dan nesnellik düzeyinde çıkarsanabileceğine dair bir kanaattir. Diğer taraftan Kur'an'ın evrensellik-yerellik, geçerlilik-geçersizlik, tarihsellik-tarihüstülük bağlamlarında tartışılmasının, Kur'an'ın mahiyetine dair otantik bir algının oluşmasının i

Elinizdeki kitap; Kur'an'ın nazil olduğu dönem cahiliye Araplarının ibadet hayatının bir boyutunu ele almaktadır. Cahiliye Araplarının ibadet hayatıyla ilgili çalışmalar, bizlere Kur'an'ın indiği zamanı ve toplumu daha iyi tanıma fırsatı sağlayarak Kur'an'ı ve Kur'an mesajını daha iyi anlamamıza imkan tanıyacaktır. Bu bağlamda bu çalışma, Kur'an'ın nazil olduğu dönem cahiliye Araplarının ibadet sistemleri arasında namazın bulunup bulunmadığı sorusuna cevap aramaktadır. Namaz, Cahiliye Araplarında var mıydı