HAZRETİ EBU BEKİR (r.a.) Ebu Kuhafe oğlu, tarihte ilk halİfe Peygamberin soyuyla birleşiyor Mürre’de Fil olayından iki yılın sonrası doğdu Allah’ın habibine, nebisine dost oldu. Temiz ruhuna iman şimşek gibi inmişti Abdülkabeydi adı Abdullahla değişti. Hem ilk Müslümanlardan Rasulü doğrulayan Hem sıranın başında yetişkin erkek olan. Yemen taraflarına bir yolculuk yapmıştı Dönüşündeyse onu müşrikler karşıladı. Ebu Cehil dedi ki: “Muhammed Nebi oldu! Reddetti dinimizi, iddiaya kalkıştı!” Ebu

Seçilmiş insandı o ahlakı ikmal için /Muhammed Mustafa ki aleme rahmet gelsin. Beni terbiye etti Rabbim, ne hoş terbiye!/Numune i tekamül yed-i kudret işiyle. Katı kalpli olsaydı sever miydi insanlar?/Hatta ona ram idi bitkiler ve hayvanlar. Sözleri ve işleri hayır, fazilet için,/Asla uğraşmamıştı saltanat kurmak için. Ashabıyla her daim dertleşen nebiydi o,/Tatlı sohbetler eden, gönle barınaktı o. Aile efradını hiçbir zaman üzmedi,/Cimriliği, pisliği, tembelliği sevmedi. Vefası pek yüksekti, hep hayırla an

Mescidi haramdan ki kulu alan bir gece, Ufkunu pek mübarek kıldığı bir mescide. Hidayet eden Allah şanı yüce Mevla'dır, Allah münezzehtir hem gören hem de duyandır. Muhammed hiç nefsinin arzusuna konuşmaz, Mevla'sının emriyle, izniyle hiç şaşırmaz. Elbette onun sözü vahyedilen kelamdır, Diyar gezer Cebrail Muhammed'e yakındır.