Sene 1910... Sıcak bir yaz gecesi... Genç kadın, Sultanahmet'in daracık sokaklarından birinde, cumbalı ahşap evin penceresinden dalgın bakışlarla sokağı seyrediyordu. Tutuklanmıştı... Diğerleri sorgulanmak üzere Bekirağa Bölüğü'ne gönderilirken, o kendisine bir hürmet olarak polis memuru Hasan Efendi'nin evinde misafir edilecekti. Az sonra, pençe-yi kahrında esir olarak tutulduğu odada, yanından hiç ayırmadığı defterine şu satırları yazacaktı: Semayı bile ferah görmek şerefinden mahrumum ... ne saadet hür