Bir insanın dini; İslam, Hristiyanlık, Yahudilik, Budizm, Şintoizm, Hinduizm, Bir insanın mabedi, cami, kilise, sinagog, dagaba (Budist kutsal yapıları) Bir insanın dili; Türkçe, Kürtçe, Arapça, İngilizce, Farsça, Fransızca olsa Bir insanın ırkı; Türk Kürt, Arap, Laz, Çerkez, Pomak, Bir insanın cinsiyeti; kadın veya erkek, Bir insanın derisi siyah, beyaz, sarı, kırmızı, Bir insanın mezhebi, Maturidi, Eşari, Şii, İbadi, Mutezili, Hanefi, Caferi, Şafii, Hanbeli, Malikî; Bütün insanların inançları ne olursa ol

Özeti Kur'ân-ı Kerim'in ilk indiği Hicaz coğrafyasında hâkim inanç şirkti. Şirk; kâinatı yaratan ve idare eden yüce varlık olan Allah'ın ulûhiyetine ve rububiyetine ortak tanımadır. Müşrikler Allah'ı inkâr etmiyorlar. Uluhiyyetin tapındıkları putlara değil Allah'a ait olduğunu biliyor, fakat kendilerini doğrudan Allah'a ibadet etmeye layık görmedikleri, O'na karşı gereğince kulluk yapamadıkları için Allah'a yakınlaşıp şefaatte bulunacaklarını umarak putlara tapmayı adet edinmişlerdi. İslam öncesi Mekke to

Cahiliyeyi anlamak tarihi süreçte nüksedecek olan benzer inançları anlama ve iyileştirme (Bakara, 2/10) imkânı sağlar. Müşrik zihniyeti ne kadar sağlıklı berraklaştırılıp deşifre edilirse ilahî metnin arka planı da o kadar netleşir. Kur'ân'ın ilk dönemin düşünce dünyasına getirdiği açılım, kültürel mirasın tamamen reddine dayanmaktan ziyade onun sathîlikten uzak, sahih ve derinliği olan yeni bir düşünce ve değerler dünyası ortaya koyarak farkını/farkındalığını gösterdi. Çünkü şekilcilik söz konusu olunca,

emîn" hâdi/kılavuzdur. Yolu yürüyene de "mü'min" denir. "Bir toplum kendinde olan durumu değiştirmedikçe, hiç şüphe yok ki, Allah da o toplumda olan hali değiştirmez..." (Ra'd, 13/11) ilahî beyanda fertlerin değişiminin yine fertlerin özgür iradesine bırakıldığı ifade edilmektedir. Vahiy başarısızlığının arka planında şu vardır; Vahyin inananlarından yürümesini istediği yolu yürümeyip gizli bir "kurtarıcı el" yardımı ile yürütülmeyi beklemeleridir. İlahî vahiy bizatihi inananlarını ahlaklı yapmaz, ahlaklı o

En güzel varlık Allah'tır. En güzel isimler de Allah'ındır. En güzel insan Hz. Muhammed (sav)'dir. Adı da kendi de en güzeldir. En güzel kitap Kur'an-ı Kerim'dir. En güzel ve ebedi hayat cennet hayatıdır. En güzel şehir Mekke'dir. En güzel bina ve mekân camidir. En güzel gün cumadır. En güzel çağrı/söz ezandır. En güzel su zemzemdir. En güzel varlık insandır. En güzel zirve, imanın zirve noktası olan ihsandır. En güzel görev imamettir. En güzel insan da bu güzelliklere mazhar olan imamdır. Çünkü imam

Yerleşim yerleri ait oldukları medeniyetlerin bir nevi kimlik kartı gibidir. Medreseler başta olmak üzere özellikle camiler, beldenin ait olduğu medeniyetin tapu belgesi işlevini görürler. Bu anlamda Adilcevaz ve Mimar Sinanın muhteşem eserlerinden biri olan ve örneği sadece Bursada bulunan Tuğrul Bey Camisi bütün Anadolunun aynı değerleri temsil ettiğinin, ortak kimliğin ve ortak ruhun taşa işlenmiş halidir. Geçmişte Anadolunun kopuş ve çözülüş sürecinde Evliya Çelebinin ifadesi ile Adilcevaz ileri karakol