İnsanın akıbeti, insanlığın akıbetinden bağımsız değildir. Yaşanan bazı şeyler de satırlara sığmayacak kadar karmaşıktır. Sahtekâr, girdaba yuvarlanmış insanın özelinde, insanlığın nasıl bir cenderenin içinde olduğunu anlatan ve bu karmaşayı konu alan bir roman. Sinan’ın yaşadıkları, Nevsal’in ruh hali, Ömer Baba’nın düşünceleri ve yaşadığımız çağın insana vaat ettikleri satırlarına ilmek ilmek işlenmiş bir roman. *** “Kanmaya hazırdı, aşka kandı. Hayata sadece kendi penceresinden bakan Sinan, herkeste ke

Halil güneşin simalara yansıdığı kavruk yüzlere baktı. İlk günleri hatırladı. Kavruk yüzleri, dağınık saçları, heyecanları, yüzlerde hiç eksilmeyen tebessümleri, yorgunlukları... Yaşar, Serhat, Binali, Hanım, Feride, Türkan, Bahar, Çiller, Gamze, Yasin, Elif, Taner, Ahmet, Hatice… Uzun uzun baktı. İçini tarifsiz bir heyecan doldurdu. Bir elindeki çiçeklere bir de çocuklara bakıp mırıldandı: “İşte bahar çiçekleri, işte ülkemin geleceği…” *** “Bahar Çiçekleri”, Anadolu'nun gönül coğrafyasında bir öğretme