Herkes sevdiğini birgün muhakkak kaybeder veya kendisi sevildiği birileri tarafından kaybedilir. Eğer buna başkaları sebep olmuşsa ve kötü niyetli ise, o zaman nefret ve öfke büyük bir intikama gebe kalabilir. Bu intikamı da organize olmayı başarabilen kişiler alıyorsa, o zaman kötüler ve kötülük, kuyruğunu kısmış bir kedi gibi sindirilir. Abisini uyuşturucudan kaybeden üstün yetenekli ve azimli bir gencin, bu bataklığı kurutma yemini ederken, onun gibi başka kişilerin de dünyanın birçok yerinde var olmasın

Şimdi sokağımın çocuklarıEn güzel şarkılarını göğe bağışlıyorlar..Çünkü göğe bağışladıkları en güzel şarkılarDüşlerini yıkayan yağmur olarak yağıyorlar. Ben seni en çokSokağıma çizdiğim umutlarda büyüttümKah gök mavisi bir dumanVe kızıl gün batımlarına çalanUfuk batımı renklerBen seni bir çobanınTitreyen ellerinde üşüttümGörmedin dağınıktı gökyüzüDeniz mavisiydi belki. Herkes ketum kalır diye değil,Herkes yetim kalır diye de değilHerkes aldanır kalır diyeVe sağırVe sabır dağılır diyeBu çocuğun şakağında bu