Zamanın hızla aktığı ve nice güzelliklerin bu hız karmaşasında göze görünmez bir hale geldiği günümüzde, durup dingin bir bakışla o kaybolmaya itilen güzellikleri imlemek, haklarını teslim etmek gerekiyordu. İşte bu kitapta isimleri bulunan ve çağdaşım olan yazar ve şâirlerin dilimize, edebiyatımıza, duyarlığımıza ve beşeri sosyal sermayemize katkılarını kayda geçirip okuyucuya sunmak benim için aynı zamanda bir vefa borcu idi ve bir nebze de olsa borcumu ödemeye çalıştım, bana kalbe giden yolda kapıyı açan

ey, ümitsizliğin sütresine bomba gibi düşen sessiz bahar! hem aşkın perdesi ol, hem aşkın perdesi şafak! ey, dervişân rûyasında dal-budak salan ulu çınar! şehri uyandır, şehri kuşat! (Arka Kapak)

Sungu zaman ne yaman ırmaktır; büyüler insanı ulu teplerinde dağların yeşeren giz yaşamak denen bu hayatta sonsuz değişim başladığı yer aynı, bittiği yer hep aynı. gece karanlıktı; gündüz kavuşmanın tacı bir kuyuya düştüm elveren Yusuf`u hemen ardı arkası kesilmez sualler ateşten sancı günbatımı kesme taştan aynaların yüzü