Sahabeyi tanımak, Hz. Peygamber'i, yaşantısını, mücadelesini, tebliğini, davasını, yöntemini, sünnetini, kendisinden sonraki hâdiseleri, fetihleri ve hatta Mekke'yi Medine'yi tanımak demektir. Bu nedenle Hz. Peygamber'in arkadaşlarının hayatını okumak, klasik anlamda biyografi okumaktan çok daha öte bir içeriğe sahiptir. Nitekim Allah, Ahzap suresi 21. ayette inananlar için Elçisi'ni ''en güzel örnek'' olarak gösterirken ilk muhatapları bu ilahî tavsiyenin âdeta sağlaması olmuşlar; onun (sas) rehberliğinde

Sahabeyi tanımak, Hz. Peygamber'i, yaşantısını, mücadelesini, tebliğini, davasını, yöntemini, sünnetini, kendisinden sonraki hâdiseleri, fetihleri ve hatta Mekke'yi Medine'yi tanımak demektir. Bu nedenle Hz. Peygamber'in arkadaşlarının hayatını okumak, klasik anlamda biyografi okumaktan çok daha öte bir içeriğe sahiptir. Nitekim Allah, Ahzap suresi 21. ayette inananlar için Elçisi'ni ''en güzel örnek'' olarak gösterirken ilk muhatapları bu ilahî tavsiyenin âdeta sağlaması olmuşlar; onun (sas) rehberliğinde

Sahabeyi tanımak, Hz. Peygamber'i, yaşantısını, mücadelesini, tebliğini, davasını, yöntemini, sünnetini, kendisinden sonraki hâdiseleri, fetihleri ve hatta Mekke'yi Medine'yi tanımak demektir. Bu nedenle Hz. Peygamber'in arkadaşlarının hayatını okumak, klasik anlamda biyografi okumaktan çok daha öte bir içeriğe sahiptir. Nitekim Allah, Ahzap suresi 21. ayette inananlar için Elçisi'ni ''en güzel örnek'' olarak gösterirken ilk muhatapları bu ilahî tavsiyenin âdeta sağlaması olmuşlar; onun (sas) rehberliğinde

İslâm diplomasi geleneğinin oluşumunu aktarma noktasında önemli bir yer tutacağını düşündüğümüz bu çalışma, tek bir kabileyive tek bir olayı incelemekten öte, Hz. Peygamber'in risâlet döneminive bu dönem içerisinde ilişki kurulan birçok kişi, kabile ve bölgeyihatta bazı devletleri içermesi nedeniyle metot ve kaynak olarak geniş bir yelpazeyi kullanmayı gerekli kılmıştır. Çalışmanın esasını Hz. Peygamber'e gelen elçiler ve onun (as)diplomatik faaliyetleri teşkil ettiği için, ele alınan bölümlerde gelişmelere

İslam Tarihinde, gizli kalan gerçeklerin ortaya çıkarılması için araştırılması gereken pekçok mes`ele vardır. Bu konuların, zaman zaman batıda ve doğuda ilim adamları tarafından incelenerek açıklığa kavuşturulması, bunlar hakkındaki bazı şüphelerin ve yanlış kanatlerin izale edilmesini sağlamıştır. Araştırılmasının yararına inanılan konulardan birisi de, altında incelenen Hz. Hasan - Muaviye Andlaşması ve Yezid b. Muaviye`ye Bey`at konusudur. İslam tarihi kaynaklarında geniş yer verilen bu iki mes`elenin ar

İlk uygulamasına Hz. Peygamber döneminde başlanmış olan el-Bey`at (İslam`da Devlet Başkanı`nın Seçim), içtimai ve siyasi anlamda O`nun irtihaliyle ortaya çıkan bir kavramdır. Hz. Peygamber`den sonra Hz. Ebu Bekr`in Halife seçilmesiyle başlayan Bey`at, Dört Halife, Emevi ve Abbasiler döneminde farklı şekillerde uygulanmıştır. İslam toplumu için son derece önemli olan bu seçim, sulh ve sukunet içinde cereyan ettiği gibi, Halife`nin seçilmemesi, seçilen Halife`nin herkesin bey`atını alamaması, Halife`nin öldür