1. Ana Yüreği 2. Evladımı Geri Verin 3. Güneş Doğudan Doğar 4. Hicret Yolunda 5. Kardeş Kurşunu 6. Kuranda İnsan Tipleri 7. Kuranın Gölgesinde 8. Modernizmin Kurbanları 9. Mümtehine 10. Sarsılmadan Uyanmak 11. Sevda Uğruna 12. Tevhid Ekseni 13. Tevhid Müslüman Kadının Davası 14. Tut Elimden 15. Yaman Çelişki 16. Yozlaşmış Duygular 17. Zamanın Zeynebi 18. Zulüm Yağdı Burası Irak 19. Sılaya Hasret

Kardeşim! Gözlüğüm kırıldığında gördüm gerçekleri. Perdeler aralandı o gün. Camlardaki buğular da gitmişti artık. Rabbim kalbimi açmıştı. Özgür olmuştum. Tevbem kabul olmuş gibi, tüy kadar hafifledim birden. Ruhumda bir sevinç, bir heyecan; kalbim başka atıyordu artık. Hidayet böyle bir şeydi herhalde. Gel, sevincime ortak ol, sen de uyan artık. Bu uyku seni yoruyor. Yaşlanıyorsun, yarın uyansan da belki yaşlılıktan hareket edemezsin. Belki uykuda olur ölümün. Yeter bu kadar uyku. Hadi uyan!

Bu roman, gerçek hayattan uyarlanmış, yaşanmış olayları konu edinmiştir. Özellikle 17 Ağustos'da hükmü şehid mertebesine eren, Gönül ve Âmine'nin hayatlarından bir kesit sunmaktadır. Sevgili arkadaşlarım: Sizin İslâm'a verdiğiniz gönülü nasıl anlatabilirim ki? Sizin ihlasınız kelimelere sığar mı ki?. Geride bıraktığınız ailenize ve Ayşegül'e, duygularını benimle paylaştıkları için teşekkür ederken; hayatınızdan aldığım bu kesitin sizden sonra da irşad görevinizi sürdürmeye vesile olmasını ümit ediyorum.

Almanya.. Hayallerle gidip hayalet gibi dönen bir neslim öyküsü. Büyük ümitlerle soluğu gurbet ellerde alan bu insanlardan kimisi özünü bir avuç dünya ile değişti. Kimisi de sahip olduğu değerlerin yüceliğini burada anladı. İbretle okuyacağınız bir hayat hikayesidir..

Şu karanlık çağda, insanlığını kaybetmiş, İslami değerlere sırtını dönmüş bir toplum.. Ve bu toplumun son kalesi aile... Dağılan aileri ve bunun sonucunda sokağa düşen, tinerci, hırsız, yolsuz olmaya itilen çocukları, yetim yurtlarını, insana ve insanlığı düşman büyüyen bir nesli bu kitaptan okuyacaksınız. Unutulmuş insanları burada bulacaksınız...

Doğup büyüdüğü toprakları, ailesini ve sevdiklerini, çocukluğunu ve gençliğini, dünya gözüyle bir daha görmek mümkün olur mu bilmeden, arkasına bakmaya bile fırsat bulamadan apar topar terk etmek zorunda kalmak... Yaratan Rabbimiz razı olsun diye yeni bir hayat, yeni bir ortam ve yeni insanlara doğru gitmek ama neyle karşılaşacağını bilmeden... Bazen umduğu dünyadan daha beteri ile karşılaşıp zorlaşan bir imtihan bazen Allahın ikramlarını daha dünyadayken görmek... Bir grup muhacir hanımın gerçek hayatta ya

İstanbul! Herkes sana hayrandı ve herkes sana meftun!. Aslında bu hayranlık, "İslambol" olduğun günlerdeydi. O zamanlar sokakların emin, fakirlerin tok, çocukların sokaklarında cıvıl cıvıl güvenle seksek oynardı. Sen, "İstanbul" olduğundan beri ne çok genç kaybetti sende, kendini. Ne çok çocuk çocukluğunu çaldırdı sende ve ne çok aile kaldı enkazının altında.. İstanbul olduğun günden beri, ne çok insanı çektin girdabına!... Nefse dizginlerini kaptırmış, ne çok insan boğuldu, senin modernlik selinde!. Sınırs

Kardeşim! Gözlüğüm kırıldığında gördüm gerçekleri. Perdeler aralandı o gün. Camlardaki buğular da gitmişti artık. Rabbim kalbimi açmıştı. Özgür olmuştum. Tevbem kabul olmuş gibi, tüy kadar hafifledim birden. Ruhumda bir sevinç, bir heyecan; kalbim başka atıyordu artık. Hidayet böyle bir şeydi herhalde. Gel, sevincime ortak ol, sen de uyan artık. Bu uyku seni yoruyor. Yaşlanıyorsun, yarın uyansan da belki yaşlılıktan hareket edemezsin. Belki uykuda olur ölümün. Yeter bu kadar uyku. Hadi uyan!

Kulluk için yaratılan insanın, kulluğunun sınav yeri dünyadır. Ve dünya, insanın bu sınavına uygun bir şekilde yaratılmıştır. İmtihan gereği birtakım sıkıntılarla, zorluklarla, engellerle denenmeye tabi tutulmuştur. Dünya ve içindekileri Allah'ın istediği şekilde kullanması istenmiş; bunun test edilebilmesi için, istenilenin zıddı olan şeyler de yaratılmıştır. İnsana, helali yapma kabiliyeti verildiği gibi harama düşme zafiyeti de verilmiştir. İyilik yapabilme kabiliyeti verildiği gibi kötülüğe düşme zaafıy

Kadın ve erkek, birbirlerinin refikiydiler; Şeytan ve dostları ise onları rakip haline getirdiler. Kadın ve erkek, birbirlerinin yarısı ve yâri idiler; Şeytan ve dostları, onları birbirlerinin yarası haline getirdiler. Kadın ve erkek, birbirlerinin eşleri idiler; Şeytan ve dostları, onları birbirlerinin dertleri ettiler. İlk olarak kadın, cennetten çıkarılış sürecinde suçlandı. Beraberce yemişlerdi yasak ağaçtan ama kadını müsebbip saydılar. Yunan medeniyetinde(!) kadın insanlığın başına gelen belaların müs

Bu roman, gerçek hayattan uyarlanmış, yaşanmış olayları konu edinmiştir. Özellikle 17 Ağustos'da hükmü şehid mertebesine eren, Gönül ve Âmine'nin hayatlarından bir kesit sunmaktadır. Sevgili arkadaşlarım: Sizin İslâm'a verdiğiniz gönülü nasıl anlatabilirim ki? Sizin ihlasınız kelimelere sığar mı ki?. Geride bıraktığınız ailenize ve Ayşegül'e, duygularını benimle paylaştıkları için teşekkür ederken; hayatınızdan aldığım bu kesitin sizden sonra da irşad görevinizi sürdürmeye vesile olmasını ümit ediyorum.

Hayatın adı imtihandı. Umutların, hayallerin, acıların ve beklentilerin eşlik ettiği bir yolculuktu hayat. Hayat yolculuğu; bazen ilkbaharda eylülü, eylülde ise kışları yaşatırdı insana. Yazın kavurucu sıcağında, yürekleri üşüyen yüzlerce insan vardı imtihandan geçen. Ömür takviminden tek tek düşen yapraklar, hesap gününe yaklaştırıyordu insanı. Yanlış tercihlere kurban giden kadınların, hayatın yükünü çekemez duruma geldiklerinde duydukları pişmanlıklar işe yaramıyordu. Oysaki her şeyin doğrusunu bildiren

Tevhid çağrısının dillendirildiği her devirde, bu çağrının aslında bir devrim, bir inkılap olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle o dönemin Firavunları, Nemrutları karşı çıkmış ve savaş ilan etmişlerdir.

Eve geldim, küçük abim kaza geçirmiş, hayata veda etmek üzereydi. Babam kumarhanede, evde para yok. Annem çok acı çekiyordu. Babam yolladığımız haberi dikkate alıp gelmedi ve nihayet abim vefat etti. Babamı kumar masasından kaldırıp getirmişler.

Yat! Yat! Yat!... Komutlarıyla insanları yatırıyorlar ellerini bağlıyorlar ve arabalara bindiriyorlardı sorgusuz, sualsiz... Yarım saat içerisinde neden toplandıklarına dair bir açıklama alamadan götürüldüler karakola. Her biri tek tek sorgudan geçti. Küçük bir göz dağı vermekti maksatları. Peşinizdeyiz mesajıydı yapılan. Hiç birinin her hangi bir yerle bağlantısı bulunamamıştı. Herkese: - Neden toplandınız? Sorusu sorulmuştu ayrı ayrı odalarda. Her birinin cevabı aynıydı: - Biz, bir araya gelip kitap o

Töre, aşiret, terör üçgenine boğulan bir halkın öyküsü.. Doğu'da terk edilmiş, unutulmuş, yoksul ve cahil bırakılmış mazlum halkın öyküsü.. Cahiliyenin karanlığından İslam'ın nuruna ve bu insanlığın bir parçası olan kürt halkı.. Yok edilmek, sindirilmek istenen bir halkın yeniden diriliş destanı..

Özenti, işte fırtınanın başlangıç noktası... Köylere kadar inmiş, hiçbir şeydn haberi olmadığını sandiğimiz saf, temiz beyinleri yozlaştırarak kendine kul köle edinmiş modernitenin hüsrana uğrattığı hayatlar... Kalbini Allah'a kulluğun lezzetiyle doldurmak yerine boş heves ve hayallerin çıkmazında girdaba sürüklenen insanlar...