Tasavvuf ilmi teşekkülünden itibaren çeşitli çevrelerde fazlaca tenkide maruz kalmıştır. Doğru bir şekilde vaz edilebilmesi ve sınırlarının korunması için kendi iç disiplininde de eleştiriye açık olan tasavvuf, bilhassa zâhir uleması tarafından bazen ilmî çerçevede bazen de tarafgir bir anlayışla eleştirilmiştir. Usûl farklılığından dolayı çözümü mümkün görünmeyen meseleler, toplumsal bazı bozulmaların sûfîlere ve tasavvuf ilmine mâl edilmesi gibi sebeplerle yapıcı eleştirel tutum, yerini küfür ve ilhada v