Çok yönlü bir şair, bir felsefeci, bir tasavvufçu ve bir ilim adamı olarak Kur’ân ve sünnet ölçüsüne inanan ve bu ölçü ile hareket eden Melâ’nın Dîvân’ını okuyan bir kimse, karşısında sûfi-filozof ve şair kimliği ile varlık, bilgi ve aşk konularında konuşan birini görecektir. Bu yönüyle birçok divandan daha mümtaz bir yere sahip olduğu söylenebilecek eserinde Molla Ahmed el-Cezerî, her şeyden önce sûfî bir şair olduğundan, o da her Müslüman şair gibi şiirlerinde âyet ve hadislerden doğrudan veya telmihen is

Adem, yaratılışı, cennete konulması, ünsiyet duyması için Havva'nın yaratılması, yasak ağaçtan yemesi, bunun neticesinde dünyaya indirilmesi, çocukları, özellikle Habil Kabil meselesi ve peygamberliği gibi hususlardan dolayı hep merak konusu olmuştur. Bu yüzden de kendisi ile ilgili. Kutsal metinlerde ve rivayetlerdeki bilgilerin yanında, gerek tarih kaynaklarında gerekse müstakil kaynaklarda çok detaylı malumat vardır. Bu malumatın bir kısmı Kuranı Kerime ve sahih hadislere uymakla beraber, bir kısmı da bu

Hadislerin anlaşılmasında rivayetlerin bağlamından kopuk bir biçimde ele alınmasıdır. Çünkü bir metnin, bir ifadenin doğru anlaşılabilmesi, bağlamının bilinmesine bağlıdır. Yani bir ifade kendi başına; içinde bulunduğu bağlamdan bağımsız olarak düşünüldüğünde yanlış anlamalara sebebiyet verebilir. Bunun için kelimenin geçtiği bağlam iyi bilinmelidir. Bağlam konusunun hadislerin anlaşılmasında hayatî bir öneme sahip olduğu bir gerçektir. Bu gerçek göz önüne alınarak ve bağlam konusunda müstakil bir çalışman