İslam Dininin iki temel kaynağından biri,tüm insanlığın hidayet rehberi,dünya ve ahiret mutluluğunun esas prensiplerini ihtiva eden Kuran-ı Kerim,diğeri ise hadis ve sünnettir. Hz.Peygamberin söz,fiil ve tasviplerini ifade eden hadis,öncelikle ezberlenip şifahi olarak nakledilerek,sahifelerde yazılıp biraraya getirilerekve nihayet değişik sistemler altında kitaplarda tasnif edilerek günümüze kadar ulaşmıştır. Resûlü Ekremin söz ve uygulamalarının Kuran-ı Kerimi açıklayıcı bir anlamı bulunduğu gibi,sünnet

Hz. Peygamber in ortaya koyduğu ölçüler doğrultusunda halkın dinî konularda bilgilendirilmesine her devirde ihtiyaç olmuş, vaizlik ve kıssacılık da böyle doğmuştur. Ashabını en güzel şekilde irşad eden Resûl-i Ekrem den sonra İslâm âlimleri Müslümanlara dinlerini öğretmeye devam etmişlerdir. İlk zamanlar Allah rızâsı için yapılan bu irşad görevi tarihî seyri içinde menfaatlere alet edilmiştir. Kur ân-ı Kerîm üzerinde herhangi bir değişiklik yapılamayacağı bilindiğinden, hadislerin henüz kitaplarda toplanma