Birbirinden farklı beş kişi, iki ayrı mekânda ve iki ayrı zamanda bir araya gelirler. Yaşadıkları ve hissetikleri birbirlerinden tamamen farklı gibi görünse de onları tek bir noktada buluşturan büyük bir gizem vardır. Bir ormandaki küçük bir kulübe ve şehirde toplantı salonu.. Bir araya gelen bu beş kişiyi ortak noktada buluşturan, onları ortak bir kadere yönlendiren gerçek nedir? Aşk? Yaşam? Ya da aslında her birimizin bu dünya sahnesinde sıradan birer kahraman olduğumuz gerçeği mi? Ya hiç doğmadılar

Sahi niye anlatmadı beni? Bir hikaye kahramanı olmak için yeterli değil miyim yoksa? Belki de beni çok sevdiğinden bir hikaye kahramanı yapmak istememiştir. Bilerek ve isteyerek beni, bir kitabın sayfalarına hapsetmek istemeyecek kadar çok sever. Özgürlüğüme düşkün olduğumu bilir. Kitap bitip de o kocaman kapağın üzerime kapanacağı sırada yaşayacağım telaşı ve korkuyu çok önceden hissetmiş olmalı. Gerçi ben kağıt kokusunu severdim... Kitabın içinde yıllarca hiç şikayet etmeden yaşayabilirdim.