Kalbin kanatlarıyla yolculuk! Fatih Okumuş okurunu cennet kokulu bir bahçeye davet ediyor. Bin bir güzellikteki çiçeklerden oluşan bir cennet bahçesine. Ve bu bahçeyi şöyle tarif ediyor: “Birincisine “münacat” adını verdim. Allah ve Resulü kokanlar burada toplandı. İkincisine “kalbiyyat” adını verdim. Yanık kokulular burada toplandı. Üçüncüsüne “nefsiyyat” adını verdim. Bunlar, kokusunu hissedebilmek için hassas bir zevke sahip olmayı gerektirenlerdi. Dördüncüsüne; İslâmiyyat” adını verdim.

Süleyman dedi: -Bir zaman yelelerini savurarak toz bulutlarına dalıp kaybolan atlar aşıktım. Bir zaman cihan hükümranlığına merak salmıştım. Tanrı`nın bana bahşettiği sonsuz lütuflar sayesinde rüzgarlara bile hükmettim. Cinler ve kitabın bilgisine sahip bilginler emrime girdi. Sonra Sebe Melikesi bana teslim olurken beni de teslim aldı. Evrenin hangi nakışına baksam O Nakkaş`ın mührünü gördüm. O`nun mührü yanında Süleyman`ın mührünün ne kıymeti vardır ki? Bildim ki Süleyman mührü O`ndan ödünç almıştır. Seb

x