Hayal etmen yeterli! Asıl önemli olan hayal edebilmekti. Uçuk Kaçık Tayfa bunu fazlasıyla başarmıştı. Yola hayal kurarak çıktılar. Sonunu düşünmediler bile. İyilik krallığının duvarlarında kaç taş olduğu sayılamazdı. Sadece o taşlardan biri olmak yeterliydi. Sınırsızca hayal kurdular. Tüm çocukların mutlu olduğu bir dünya için çabaladılar.Keyiflerince yaşamalıydılar. Pamuktan bulutların üzerine atlayıp yeryüzünün hareket edişini izlediler. Bir buzullara, bir çöllerde, bir de okyanuslara daldılar. Sempatik y

“Yıllar yılları kovalar, hayatın ne kadar hızlı geçtiği anlaşılmaz.” derdi büyüklerimiz. Osman da zamanın nasıl geçtiğini anlayamadan dolu dolu bir serüveni tamamlamış, ilkokulun sonuna yaklaşmıştı. İzcilik, âdeta Osman için hayatın anlamına dönüşmüştü. İzcilik, ne güzel şeydi hem doğa hem heyecan bir arada. Yaşı büyüyen Osman’ın hedeflerinin de büyüdüğüne şahitlik etmek ister misin?

“Hayatımızın serüveni” adlı bir kitap yazılmış olsa ilk satırları mutlaka çocukluğumuzun geçtiği mahalleye ait olurdu. Osman da öyküsünü mahallesinde yazmaya başladı. Bizim mahallenin ele avuca sığmaz muzip ve haşarı çocuğu Osman’ın izci olduktan sonra yaşadığı maceraları merak ediyor musun? Birlik, beraberlik, arkadaşlık bağları, grup çalışması, ata sporları, hayvanları sahiplenme, doğayı koruma ve daha fazlası. Sahi; “Öbek” denince senin aklına ne geliyor?