Hanefî mezhebinin hadis anlayışı ve hadisleri değerlendirme metodu, geçmişte olduğu gibi günümüzde de en çok tartışılan konular arasında yer almaktadır. Hadisler konusunda Hanefî bakış açısını doğru bir şekilde tahlil edebilmek için mezhebin temellerinin atıldığı ve hadis-rey tartışmalarının yoğun bir şekilde yaşandığı hicrî ikinci asra ait temel kaynakların incelenmesi büyük önem taşımaktadır. Bu çalışma, Ebû Hanîfe’nin en önemli öğrencilerinden olan Ebû Yûsuf’un günümüze ulaşan eserlerinden hareketle Hane

Dinin ikinci temel kaynağını teşkil eden Hz. Peygamber'in sünneti esas itibariyle bize hadisler, yani gerek şifâhî gerekse yazılı olarak nesilden nesile intikal eden haberler vasıtasıyla ulaşmıştır. Dolayısıyla bu haberlerin hangisinin doğru ve orijinal (sahih), hangisinin yanlış ya da sahte (zayıf/uydurma) olduğunu tespit etmek büyük önem taşımaktadır. Hadis tenkid ve tevsîki adı verilen bu değerlendirme ve tespit çalışması geçmişten günümüze ulemânın en önemli faaliyet alanlarından birini oluşturmuştur.

Hint Altkıtası İslâmın bölgeye girişinden itibaren İslâm coğrafyasının önemli bir parçası haline gelmiştir. Gazneliler döneminden itibaren İslâmın yerleşmeye başladığı bölgede, Delhi Türk Sultanlıkları ve ardından Babürlüler döneminde İslâmî ilimlerin de önemli bir gelişme kaydettiği görülür. Özellikle Şah Veliyyullah Dehlevînin sünnet merkezli ihya faaliyetlerinin etkileri günümüzde bile devam etmektedir. Elinizdeki bu çalışma Hint Altkıtasındaki hadis/sünnet merkezli faaliyetleri Pakistan ekseninde ortay