“Aklın ölu¨mu¨ kavradığı andan itibaren ölu¨m tu¨m insani varlığa egemen olmuştur” diye başlar Altay Türklerinde Ölüm. Bugün tıbbileşmiş zihinlerimizle ölümü yaşamın yokluğu olarak görüyor, ölmeyi eksilme olarak tecrübe ediyoruz. Modern öncesi toplumlarda ölüm –Altay Türklerinin inanışında da tezahür ettiği şekliyle– yaşamın değillenmesi değil, farklı bir surette devam ettirilmesidir. Ölüm topluma aittir, çünkü ölenler ve gittikleri diyar da toplumun devamıdır. Büyük Türkolog Jean-Paul Roux, uçsuz bucaksız

Cengiz Han’ın varisleri arasındaki en ciddi rakip Timur olsa gerek. Türkleşmiş Moğol ve Müslüman bir aileden gelen Maveraünnehir’in otuz beş yıllık bu efendisi, Hindistan’dan Anadolu’ya, Suriye’den Türkistan’a sayısız askeri seferler düzenledi. Tüm bu başarılarına rağmen Timurlenk (Aksak Timur, Temür, Timur), “bağlı bir beydir” ve bu bağlılığa son vermek için hazırlandığı sefer sırasında ölür. Jean-Paul Roux için bu ölüm bir başlangıçtır. Timur’un haleflerinin bıraktığı eserler, Roux’yu Timur imgesi üzer