İbrahim Halil Çelik her bakanın, baktığı yere göre farklı suretler gördüğü biri. Hele biraz uzaktan ya da dalgın bakanların, hızlı hüküm vermeye çalışanların işi kolay. Bir haber, bir video, bir söz üzerinden tanımlayabilir, “görmek istediğimizi gördük” diyebilirler. Çizdikleri siyah beyaz fotoğrafı zihinlerinde sabitleyip, adı her geçtiğinde belleklerinden çağırabilirler. Oysa O, bir bakışla tanınamayacak kadar çok renkli, çok katmanlı, çok yönlü biri. O, çilekeş bir düşünce ve dava adamı. Ve O’nun anl

Bütün yarımlar tamam olacakmış, bütün eksikler sona erecekmiş, bütün kayıplar bulunacakmış, bütün sökükler dikilecekmiş gibi bir duygu kaplıyor içimi. Yine de ince bir aralıktayım. Kararsızım. Köprü, ayaklarımın altından çekilecekmiş gibi görünüyor. Gözlerimi yumup bekliyorum. Gözlerimi açıyorum. Köprü yerinde. Köprü davetkâr. Hiç hesaplamadığım, kendimden beklemediğim bir anda, ilk adımımı atıyorum. İşte oldu. İlk çocuk adımım... Ardından ikinci ve üçüncü adımlar... Artık köprüdeyim.