neden ölmemem gerektiği hakkında bir şeyler düşünüyorum bir böğürtleni paylaşmak bir bebekle bir çiçeği tanıtmak ve bak burası okyanus, karşısı uzak insan ölümünü ararken daha geç yaşlanıyor marakeş’te büyücü kadınların duasını aldım biraz enfiye aldım evimize cin gelirse birlikte koklarız majorelle’nin mavisinden bir gül kopardım bir gece sahrada dolaştım, ölüm yaşamaktadır akdeniz iklimi iyi bir fikir, ölünün gözleri için zeytin veriyorlar gözleri görmeyen türbedar veriyor

ben doğduğumda çocukları delirmesin diye anneler hasan dağıttılar. o kadar çok baktım ki uzağa öldüğüme inanmadılar. bir gün dünyanın sonunda oturdum aklım bir kuş kadar hafifti seni uçurdum tahtadan bir at geldi penceredeki henüz sevilmiş bir ağaçtan kanser aklıma da yayıldı kaçtım, cennetten de böyle kaçmıştım.