Toprağın altına girdiğinde dağılacağından, eriyeceğinden korktu. Yok olmaktan korktu aslında. Yok olmak bazı anlar hafif bir duygu gibi gelir çünkü insana. Aslında insanlık hep onun ağırlığı altında ezilir. Kaçışı yoktu. Yok olma duygusunun en hafifinden en ağırına bütün aşamalarını ruhunda hissetti. Öyle hissetti ki kemikleri çatırdadı göğsünün. Kafayı sıyırdım işte yalnızlıktan. Olacağı buydu, dedi. Çok korktu. Bunca uzun bunca kısa; bunca anlam yüklü bunca anlamsız. Çok şaşırdı. Hayat karşısında ilk ş

Müzeyyen Çelik, Kamu Baş Rüyacısı ve Omzumda Biri adlı başarılı iki öykü kitabının ardından yeni bir kitapla selamlıyor okuyucusunu: Bütün Ağırlıklarım. Müzeyyen Çelik'in öykülerinin asıl gücü, hayatı kendi doğallığı, yalınlığı ve derinliği içinde yakalaması ve dili kendi olağan akışı içerisinde kuşatarak aktarmasından geliyor. Anlatımdaki ritim, yalınlık, duruluk ve dobra söyleyiş okuyucuyu hemen teslim alıp olaya dahil ediyor. Çelik, uzun uzun anlatarak sözü çoğaltmıyor, yormuyor, bilgiçlik taslamıyor, ak

Sekiz yıl olmuştu bugün Aziz doğalı. Lazkiye'nin işlek caddelerinden birinde oturuyorlardı. Doğum günü partisi olmamıştı. Televizyonlarda görüyordu, Türk dizilerinde hep yapılıyordu böyle partiler. Pasta, mumlar... Hediyeler ve de kocaman kocaman paketler. Kim bilir içinde ne güzel oyuncaklar olacaktı! Aziz kendini bir dizi setinde hayal ederek balkona çıktı. Hava berraktı. Bulutlar olsa birçok şeye benzetebilirdi ama yoktu işte. Akdeniz'den ılık ılık esen hava yanağını okşuyordu.