“İnsan bulunduğu çevre, içine doğduğu dil tarafından zihniyeti etkilenerek dünya hayatını devam ettiren bir varlık. Etkilenen bir varlık olarak bu iki unsur tarafından tahayyül gücü, hatta tahayyül istidadı payını alıyor. Tahayyülümüzün neye veya nerelere yöneleceğinin de bu etkilenmeden payını aldığını söylemek gerekir mi bilmiyorum. İçine doğulan dil her şeyden fazla olarak insanın düşünme faaliyetinin nasıl ve ne şekilde işleyeceğini etkilediği gibi aynı zamanda kelimelerle çizdiği veya çizeceği resimler

sen gidince biz de birden anlayıverdik büyüdüğümüzü hiçbir anlamı kalmadı hatmi çiçeklerinin evdeki sessizliğin de öyle senin bıraktığın gibi diz çökmüş bekliyor evin sessizliği kelimelerden bir yol bulmaya kanında köpüren gül hatmilere tutunup kanında gezinen hüznün gül kokularına bırakıyor ellerimizi senden kalan sessizlik

Ayakizindeki tozlara dilenmemdir Dilimi böyle pervasız kılan Tozlar arasında yiter gider sesimin rengi Hançeremde nefessiz kalan harfler İmdadıma vücud veremez Sesim yakamda bir ıtır misali Cerre çıkar Ziyaret eder gözlerinin ilmihalini Edebiyle ziyaretgâhın