Şeyhülislâm Şairler'in şiirlerinde aşk, sevgili, şarap, meyhane gibi kavramları kullanmaları, Osmanlı şiir geleneğinin bir özelliğidir. Bunları Şeyhülislâm oldukları hâlde, şarap ve meyhaneyi övmekten çekinmeyen şairler olarak değerlendirmek ve osmanlı ülemasını düzene kafa tutan şairler olarak yorumlamak, Divan şiirinin ve divan şairinin estetik anlayışını, felsefesini ve üslûbunu bilmemekten kaynaklanmaktadır. Şeyhülislâm şairlerin, sultan şairlerin veya kadın şairlerin şiirleri birarada değerlendirildiği

Bu çalışmada, Babürlü Devleti padişahlarından Ekber Şah'ın ilginç hayat serüveni, kanunları, inançları ve yaşantısıyla ilgili tespitlerden hareketle, "siyasetin dini nasıl araçsallaştırdığı" incelenmiştir. Ekbernâme, Âyîn-i Ekberî, Müntehabu't-Tevârih gibi dönemin ana kaynaklarıyla birlikte, bu alanda önemli eserler kaleme alan araştırmacıların çalışmalarından da hareketle, modern zamanlarda yaşanan birçok siyasî gelişmenin uzun tarihî geçmişlerine ışık tutulmuştur. Çalışma sırasında elde ettiğimiz veriler,

OSMANLI EDEBİYATINI ANLAMAYA DOĞRU Altı asrı aşkın bir imparatorluğun duygu, düşünce ve hayal sisteminin aynası olan Osmanlı edebiyatını ne kadar biliyoruz?Osmanlı edebiyatı gerçekten söylendiği gibi soyut, anlaşılmaz, dili ağır, kapalı, halktan ve hayattan uzak bir saray edebiyatı mıdır?Edebî eser, edebiyat ve sosyal bilimler arasındaki ilişki nasıl çözülür?Osmanlı edebiyatını değerli kılan biçimi ya da muhtevası mıdır? Bu edebiyatın zengin anlam dünyası üzerinde yeterince durulmuş mudur?Edebi metin, yaza

"İşte efendilerim. Türk masal dünyasının büyülü devletleri, sihirli memleketleri, rüya halkı, ya in ya da cin olan teb`ası... Bu cinli perili masal alemi tohumları belki binlerce sene halkın gönlünde, fikirlerinin derinliklerinde yerleşerek çiçekler açmış, şairane meyvalar yetiştirmiştir. Masallar hem eski zamanların dinini ve bu dinlerin nasıl olduklarını, hem de geçmiş zamanlarda yaşayanların edebiyatını, yargılarını, yazılmış tarihden fazla anlatır.

Şeyhülislâm Şairler´in şiirlerinde aşk, sevgili, şarap, meyhane gibi kavramları kullanmaları, Osmanlı şiir geleneğinin bir özelliğidir. Bunları Şeyhülislâm oldukları hâlde, şarap ve meyhaneyi övmekten çekinmeyen şairler olarak değerlendirmek ve Osmanlı ülemasını düzene kafa tutan şairler olarak yorumlamak, Divan şiirinin ve Divan şairinin estetik anlayışını, felsefesini ve üslûbunu bilmemekten kaynaklanmaktadır. Şeyhülislâm şairlerin, sultan şairlerin veya kadın şairlerin şiirleri birarada değerlendirildiği