“..... Kitaba dalıyorum, pencereden bakıyorum. Caddeden birkaç yol ayrılıyor. Şehrin kalabalığı bu yollara hızla dağılarak akıyor. Ara yollar dar sokaklara açılıyor, birkaçı çıkmaz sokak; insanlar gölgelerinin, gölgeler artlarında kararan kaldırımın taşlarının peşi sıra kayıyor caddeden. Güneş batıya dönmüş yüzünü... ..... Hayat bu; serpiştiren kar, kendileri birbirine karışan, renkleri karışmayan kirli çamaşırlar, çocukluğumuzdaki ulaşılmaz makina, gülümsediğinde gözleri kısılıveren Nadia, koskoca bir de