Bu yazılara Dolanmalar adını verdim, birkaç anlamıyla. Yaşayışımla bu düşüncelere dolanmış durumdayım, aşkın bir anlamı da dolanma: Soluğumda duyuyorum onları, biraz abartıyla söylersem. Birbirlerine de dolanmış yazılarım, görebilen okurlar için. Ayrıca, değişik dünyalarda gezip, dolanmayla yazıldılar. Bu çalışmanın bir diğer adı da Hâverân olabilirdi: Doğu-Batı. İki dünya arasındadırlar. Düşünce yolculuğum hâlâ dolanmalar içinde. Bitmeden ne kadar yol alabildiğimin tanığı, okurlarım olacak.

Edebiyat eleştirmeni nasıl yaşıyor? Eleştirmenlik bir tavır adamlığı işidir en önce. Dünyaya, olaylara, giderek edebiyata bakabilme biçimini getirebilmektir. Bu da değişik bir yaşantıyı gerektirir; eleştirmence yaşamayı, irdeleyici, değerlendirici bir kafa yapısını sürekli diri tutmayı gerektirir. Niçin yazdığının hesabını kaç eleştirmen verebilir Türkiye´ de? Ne adına konuşuyorsun eleştirmen kardeş, nesin, kimsin sen? Neden onu ya da bunu beğeniyorsun? Böyle kuramla yola çıkmış eleştirmenlerimiz yok değil

Denemeyi deniyorum. Türkçede. Yaşayışımda. Benden önce onu denemişlerle. Şimdi deneyenlerle. İleride deneyeceklerle. Yaşayışımdan başka neyim olabilir denememde? Kitaplardan kırptıklarımı nasıl deneyebilirim, yaşayışımda kullanmadan? Ve, bir insana baktığımda, gözlüğümün merceğinde olmayanı tutar da nasıl denememe kapatabilirim? Ansiklopedik bilgi yığınaklarına, kaygılarım olmayan, tadamadığım, damgamı vuramadığım, kuşanamadığım, eskitemediklerime nasıl deneme diyebilirim? Denemem benim resmimdir, ar

Bilim, yalnızca kullanılacak, el altında bulundurulacak, yarar sağlanacak insan ürünlerinden, etkinliklerinden oluşmuyor. Bilim, insan olarak bilinmeyene yolculuğumuzda, çağımıza egemen olan anlayışların gittikçe uzaklaştığı bir biçimde; sistemlerimizin, felsefenin yanında, kendisinden çok şeyler öğrenebileceğimiz bir yolculuk arkadaşımız. Bu, araştıran kısa yazılarda; gönlümüzce yaşayabileceğimiz, sıkıcı, boğucu, üstten bakıcı olmayan özgür bir bilim yorumuyla, yaşadığımız hayatın bitmek tükenmek bilmeyen