Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Uzmanı ve İç Hastalıkları Profesörü olan şair, yazar Hüsrev Hatemi; bu kez okurları için Cerrahpaşa Tıp Fakültesi tarihini kaleme aldı. Hüsrev Hatemi bu kitabında Cerrahpaşa’nın yıllar içerisindeki değişimini ve tarihi seyrini arşive bir not olarak düşüyor. Kendi hatıralarıyla da bu tarihi süsleyen Hüsrev Hatemi’nin gözünden Cerrahpaşa Tıp Fakültesi okurlarıyla buluşuyor. Öğrencisi ve asistanı olmaktan her zaman onur duyduğum Prof. Dr. Hüsrev Hatemi’nin Cerrahp

Cesaret kalbim, cesaret! Sustun bütün kış, ürktün kırılmaktan; Çok gerilerde kaldı derken kar, Sonra bahar Ve temmuz geçti. Diyor Hüsrev Hatemi “Ağustos Melali” şiirinde. Kuşlar ve Zaman, Hüsrev Hatemi’nin cesaretle çıktığı yolculuğunu hepimizin yolculuğuna dönüştüren, ruhumuza seslenirken zihnimizi de ihmal etmeyen denemelerden oluşuyor.Hüsrev Hatemi, şiirsel diline eşlik eden mizahıyla, “Kuşlar” ve “Zaman”ın arasında mevsimlerden müziğe; doğadan şehirlere; gündelik hayatın akışından kültüre

Şair ne demiş: “Yorulmaktır köhne dünyayı tamire çalışmak.” Hizmet, merhamet, şifa dağıtmak bir hekimin sahip olabileceği en önemli özelliklerdir. Araştırmak, yeni bulgu ve bilgilere ulaşmak bir ilim adamının aranılan özellikleridir. Hassas ve seven bir kalp, duyarlı ve görebilen gözler bir şaire yakışır. Bu özelliklerin hepsi Hüsrev Hatemi’de vardır. Üstelik “devasa” bir hafızaya sahiptir. Sohbeti ve nükteleri, bilhassa hekimliği ile aranılan kişidir. Nev’i şahsına münhasır insan... Kalabalıklar içinde

Gelin Tanış Olalım Hüsrev Hatemi’nin bugüne kadar yazdığı din ve tasavvuf yazılarının bir derlemesi. Farklı mecra ve kitaplarda, farklı zaman dilimlerinde yayımlanan bu yazılar bir araya geldiklerinde Hatemi’nin düşünce macerasından çıkan öze ayna oldular. Asıl kaynaklara inmeden kulaktan duyma dogmalarla ortaya saçılan fikirlere, düşüncenin izini sürmeyi terk eden bir geleneğe, görüntülerin öne çıktığı bir dünyada onların arkasına bakmayı unutan idraklere Öz’ü hatırlatmaya davet eden satırlar bunlar. V

Ömer Hayyam'ın dediği gibi, Onlar meclisleri bilgilerinin ışığıyla aydınlattılar. Sonra onlar da bir efsane söyleyip uykuya daldılar. Ömer Hayyam da eriyenler arasında çoktan beri. Hüsrev Hatemi bu kitapta Eriyen Mumlar'ın bir kıs­mını hatırlamaya ve anmağa çalışıyor. Geçmişin parlak ışığının bugünü de aydınlatabilmesinin yolunun 'hatırlama' ve 'anmak'tan geçeceğine olan inancıyla...

Bir kimlik bunalımı ve köklerden uzaklaşma gerçekliği içinde olduğumuz doğrudur. Kendini gündelik, politik ve kültürel hayatın her alanına sirayet ederek açığa çıkaran bu sorunun çözümü hiç de öyle kolay görünmüyor. Çözüm belki de öncelikle teşhisi iyi yapmaktan geçiyor. Kimliği, ortak mirası iyi tanımlamakla yeniden inşa edebileceğiz. Nedir peki bu ortak miras? Hüsrev Hatemi, Kimlik Kuyusu'nun derinlerine inerek bu ortak mirası arıyor. Eski Yunan, Mısır, Anadolu, İran hatta Türklerin de yaşadığı Orta ve U

Aşkın sessizlikle ilişkisi büyük bir şiir tarihi izlenilerek anlaşılabilir ancak. Sadece aşkın sessizlikle ilişkisi mi? Hayır. Oradan başlıyor Hüsrev Hatemi edebiyat yazılarına ve insana, onun meydana getirdiği medeniyetin her ayrıntısına edebiyatın içinden aynalar tutuyor. Yoksulluktan çiçeklere, müzikten hekimliğe, mimariden mizaha, tarihten sinemaya kadar birçok başlık Edebiyatın Kıyılarında dolaşıyor. Eşsiz belleğiyle, çok geniş bir coğrafyanın ve yüzyılların içinden tutup getirdikleriyle okuru bir e

İlk şiir kitabının neşrinden bugüne Hüsrev Hatemi'nin 50 yıllık şiir serüvenine tanıklık edeceğiniz bu kitapta, şairin daha önce müstakil olarak yayımlanan kitapları Eski Kentte Bir Gece (1968), Akşam Gümrükçüleri (1972), Lodosçu (1987), Grili Çocuk (1988), Gün Akşamlıdır (1994), Çengelköy'de Bir Çeng (1996), Karakavak Şiirleri (2005) ve Kişver (2011) tek ciltte okuyucuyla buluşuyor. Cesaret kalbim, cesaret! Sustun bütün kış, ürktün kırılmaktan; Çok gerilerde kaldı derken kar, Sonra bahar Ve temmuz geç

1950 yılında, yani ilkokulu bitirdiğim yaz tatilinde, bazı büyüklerin kelimeler üzerinde fazla durduğuna ilk defa dikkat ettiğimde, bunu biraz yadırgamıştım. 'Kelimeler kelimelerdir o kadar. Erzurum'da şuna şöyle derler, İzmir'de şöyle derler... Büyüklerin takıldığı konulara bak!' diye düşünmüştüm. 1951 yılında ise, ortaokul birinci sınıf bitmişti. Bu arada büyümüş olacağım ki 1951 'terkiş-tirkeş-sadak' diyalogu çok hoşuma gitti. O zamandan beri ben de, kelime kelebeklerinin peşinde koşan biriyim.

Kimdi Mevlânâ ve bugüne ne söylemekteydi? Onun gerçek değerini Şeb-i Arus anmalarıyla anlayabilir miyiz? Sema gösterileri bir folklora mı dönüşüyor?Mesneviden beyitler popüler kültüre konu olurken Mev-lânâ'nın yaşamına dair bilgiler tarihsel gerçekliğinden nasıl koparılıyor? Ilüsrev Hatemi'nin Mevlânâ hakkında yazıları bu sorulara cevap ararken Mevlânâ'nın iletisinin her çağın sorunlarına karşılık gelecek ve onlara çözümler üretecek derinlikte olduğunun da bir kez daha altını çiziyor. Mevlânâ'nın sözle kurd

Cesaret kalbim, cesaret! Sustun bütün kış, ürktün kırılmaktan; Çok gerilerde kaldı derken kar, Sonra bahar Ve temmuz geçti. Diyor Hüsrev Hatemi Ağustos Melali şiirinde. Kuşlar ve Zaman, Hüsrev Hatemi'nin cesaretle çıktığı yolculuğunu hepimizin yolculuğuna dönüştüren, ruhumuza seslenirken zihnimizi de ihmal etmeyen denemelerden oluşuyor.Hüsrev Hatemi, şiirsel diline eşlik eden mizahıyla, Kuşlar ve Zamanın arasında mevsimlerden müziğe; doğadan şehirlere; gündelik hayatın akışından kültürel mirasımıza oku

Batılılaşma akımlarından itibaren Türk kültürünün kim ve ne olduğu, aydınlarca sürekli tartışılmaktadır. Türk kültüründe İslâm mı, İslâmiyet öncesi Türk kültürü mü, yoksa batılı değerler mi ağırlık kazanacaktı, kazanmalıydı.Tazminattan sonra, özellikle de Meşrutiyet devirlerinde bu konu, bütün boyutlarıyla ele alınmış ve tartışılmıştır.Günümüzde konu, öneminden birşey kaybetmemekle beraber ciddiyetinden ve muhtevasından çok şeyler kaybetmiştir. Türk klasiklerinin olup olmadığı yolundaki sözler bunun en açık

İşimiz zor bizim... Biz ki, hem deniz kaplumbağalarına, hem zencilere, hem Filis¬tinlilere, hem Yahudilere hem Almanlara, hem Kızılderililere acırız. Bizim işimiz zor. Dünyayı cici ve kaka diye ayırarak bir kısmı için oh olsun deseydik. mutlu olacaktık. Fakat mutlu insanlar değil mutlu kelekler olurduk. Kel harlı ni kelekler mim yapar ve kendilerini melek sanırlar. Şu halde bizim matemimizi felekler talsa revadır. Paslanmış tel kafeslerde doldurulmuş kuşlar ağlasın. Hüsrev Hatcmi, şiirlerinde Türk toplumunu

Bu kitap, Anılar: Ömür Süvarisinde giremediğim bazı ayrıntıları ve yedi yıl içinde zaman zaman kaleme aldığım anılarımı içeriyor. Anılarım sadece anı olarak algılanmalı. Anı kitaplarım ne savunma ne de iddianamedir. Zaten kırgın olduğum kişi sayısı, iki elin parmak sayısından azdır. Onların bazılarının söküldüğü yerde yine onlara karşı sevgi filizlendi. Kalanlar için de Kalsın benim davam Divan'a kalsın diyorum. Hüsrev Hatemi

Ne zaman kafesin içine süzülsem, Kafes benden dışarı süzülüyor... Ben zamanda yol alırken, Zaman bende yok alıyor. Her zaman ben dışarıdayım. Bu sizce malum ey merhume Kişver Hanım Galiba bıktırıyorum sizi Ey eski Beşiktaş günlerinin Dalgın ve üzgün siyahi kızı.

Türklük, Türkiyelilik, biyolojik kimlik, etnik kimlik, üst kimlik, alt kimlik derken, kavramlar öylesine karıştı ki, tozdan dumandan ferman (veya kimlik belgesi) okunamıyor. Bu karışıklık, Osmanlı döneminde bile bu derecede değildi. Mehmet Emin Yurdakul 'Ben bir Türküm, dinim cinsim uludur' mısraını, Meşrutiyet döneminde değil Abdülhamid döneminde yazmıştı. Saraydan fırça değil, onay görmüştü. Fransa'da 'Français', İngiltere'de 'English' demek bizde Türk demek kadar fırtına koparmıyor. Sovyetler Birliği dön

Hatıraların solmayan çiçeği kalbimizde ve aklımızda durmadan açar. Bir söz, bir jest, bir bakış, bir tereddüt, umulmadık zamanda açılan veya kapanan bir kapı, sevinçli veya hüzünlü bir haber, akıp giden ömrün, bazen dönüm noktaları olur. Anılar bazen, kayboldu denilen yer veya zamanda önümüze çıkar. Düşmanlıkların üzeri küllenir, dostluklar unutulmaz. İnsanı, düşmanın attığı taş değil, dost zannedilenin fırlattığı gül yaralar. Gül yarası gönül yarasıdır. Ömür bu yaraları bazen tamir edebilir, bazen edemez.

Keder bir fener gibi döner geceleri, Ve bezgin seher gelir ardından Her tanışmayı bir ayrılma say; Her doğum bir ölüm habercisi Kavuştuğumuzda ayrılmıştık bu kesindi, Her güne ayrılığın korkusu sindi Gerçeği bilmeyen yüreğimiz, Hep yeni tanışmalara gereksindi... Her kavuşmayı bir ayrılma say... Karanlık umutsuzluktan geçene, Tek mum ışığı çırağan görünür, Oysa iyi bilinir ki dönüş yolunda Asla çırağan yoktur...

Oyun biter, herkes gider,ışıklar söner ve sahnede sadece dekorlar kalır.Bu trajik bir yalnzılıktır.Ancak inanan her fani bunun mutlaka bir son olmadığını bilir.Hüsrev Hatemi bu çerçevede ortadan kaybolan siret ve suretleri sevgiyle hatırlayalım diyor.Bu hatırlayışların neticelerini öğrenmek isteyenler için elinizdeki kitap bir klavuz olacaktır.