Şiir, primordium'dan beri Meridyen'de seyr'ediyor... Soyut ama yine de maddi ve dünyevi, döngüsel, her iki kutbu da boydan boya katedip kendine kavuşan... bir meridyende! Varlığı/nı kendisi için vazgeçilmez bir yük bilenlerin dokunduğu bu Meridyen'de yalnızdır Şiir; yalnız ve seyr halinde. Onu yazan, ona refakat etmelidir... Ancak bir yandan da 'Öteki'ne ulaşmak ister; herkes ve her şeyde suretini gördüğü 'Öteki'ni arar, Ona seslenir. Böylelikle belki de, daima şiirin umutları arasında yer alan bu meçhul Öt