Orta Çağ’da büyük bir Müslüman Türk devleti olan Memlûkler, devlet teşkilatını oluştururken bir taraftan kendilerinden önceki Müslüman devletlerden olan Abbâsîler ve Fâtımîlerin devlet geleneğini, diğer taraftan Müslüman Türk devletlerinden olan Büyük Selçuklular, Zengîler ve Eyyûbîlerin mirasını almış ve kendilerine bu iki kanaldan tevarüs eden mirası devlet bünyesinde mezcederek muazzam bir teşkilat ve bu bağlamda da güçlü bir hisbe teşkilatı kurarak tarih sahnesinde kendilerini göstermişlerdir. Memlûkler

Türk-İslâm tarihinin en önemli ve en uzun ömürlü devletlerinden birisi olan, iki buçuk asrı aşkın Mısır ve Suriye'de hüküm süren ve Abbasî Devleti'nin yıkılışı ile Osmanlıların ilk devresi arasında kendisine tevarüs eden Türk-İslâm devlet teşkilatı yapısını devam ettiren Memlûk Devleti'nin siyasî ve kültürel yapısını anlamak mühimdir. Memlûklerdeki teşkilât yapısı bir taraftan İslâm devletleri geleneğini devam ettirirken, diğer taraftan Türk devlet geleneğini de içinde barındıran bir oluşumdur. Bu bağlamda

Türk Milleti, devlet kurduğu her coğrafyada, oradaki kültür ve medeniyete damgasını vurmuştur. Anadolu'da kurduğu beylikler ve devletler ise, daha yoğun bir faaliyet ve özen göstermiş, birçok merkezlerde İslâm ve Türk kültür motifleriyle yoğrulmuş orijinal eserler vermişlerdir. Şehirlerde ve ticaret yolları üzerinde Ahi dergâhları, kervansaraylar, çarşılar kurulmuş, sosyal yapımız bu tür yapıların etrafında örülmüştür. Mevlevîlik, Bektaşîlik başta olmak üzere çeşitli tasavvufî kurumlar ve medreseler insanla

Türk-İslâm tarihinin XIII. Ve XIV. Yüzyıllarında daha çok Anadoluda görülen Ahîlik, aslında İslâm medeniyetinin temel unsurlarını bünyesine almış bir Türk kurumu olarak kabul edilmiştir. Bu haliyle Ahîliğin el kitaplarından sayılan ve ahîlerin âdeta başucu kitabı olarak benimsetip okuyageldikleri Fütüvvet-nâmeler de Arapça, Farsça ve Türkçede olmak üzere farklı dillerde kaleme alınmışlardır. Bunlar kültür kaynaklarımız arasında önemli bir yer tutmaktadırlar. O bakımdan Fütüvvet- nâmeleri tanımadan Ahîliğin

Osmanlı Devleti, farklı milliyet ve dinlerin çeşitli örf ve âdetlerine sahip mensuplarına yaklaşık altı yüz yıl boyunca bir arada yaşayabilecekleri bir ortam sağlamıştır. Bu ortamda hâkim unsur Müslümanlardan oluştuğu için, zaman zaman diğer din mensuplarından din değiştirerek Müslümanlığı tercih edenler de olmuştur. Bu olay “İhtid┠olarak adlandırılır ve dininden dönenlere de “Mühtedî” (Dönme) denir. İhtidâların sebepleri, süreci, mühtedînin sonraki durumlarının incelenebilmesi ve bu alandaki araştırmalar

Atalarımız Türkistan bozkırlarından Anadolu’ya yüzyıllar boyunca akın akın geldiler; yeni medeniyetler, yepyeni coğrafyalar ve çeşit çeşit kavimler, dinler ve dillerle karşılaştılar; bunlarla zaman zaman çarpışıp zaman zaman da uzlaştılar; birlikte yaşayacakları ortamlar hazırlayıp atarlının törelerine uygun devletler kurdular. Yeni coğrafyalarda eski ve köklü medeniyetler arasında yeni medeniyetler oluşturdular ve asırlara hükmeden eserler ortaya koydular… Ama her şeyden önemlisi, insanımızın temel değerle