Canım Ilgın Kına çiçeği tohumlarını baban vermişti; elimize alır almaz, küçücük bir baskıyla içinde böcek varmışçasına patlıyor ve yuvarlacık, kahverengi tohumlar parmak aralarımıza, avucumuza yapışıyordu. Sanki minicik bir depoydu ve içersine hayatın sıcaklığı, kükreyişi birikmişti de bir an önce kabuğu yarıyor, dışarıya fırlıyordu. Ölüm geldikten sonra, insanın bir öncesine dönmeyişine benziyor. Bunlar halkın çiçekleri demişti baban; Seyhan Amca Evet Türk Halkı korur onları. Akşam sefalarını, kadifeleri

Başka bir istikamete de gidebilirdi dünya, başka türlü olabilirdik. Biz, biz değiliz ihtimal... Öyle uzaklaşmışız olmamız gerekenden...İnanmak güzel şey. Hele bir dosta... Çizgi de olsa, kâğıttan, kartondan da olsa... İçimiz taze, içimiz can fışkırıyorsa... Evet, birgün birdenbire sesini duyacağım. Belki rüzgârın ıslığı gibi bir ses.. Geçkin saatlerde Hey dostum!' diye seslenecek. Mevcut olmayan dosyalar, mevcut olmayan sözler için geldim.'Öyküleri ve romanlarıyla çağdaş Türk Edebiyatının önde gelen isimler

Söğüt, mavi-mor tepelerin ardındadır. Zaferi kazansınlar, yorgun atlarıyla koşacaklar Söğüte Gece, bütün Söğüt fenerlerle aydınlanacak. Çıralarla, meşalelerle dolaşacaklar. O harap, yanık Söğütte. Türkülerle, marşlarla. Hele şu dağlar aşılsın da Köse Memiş o zaman yangından harabolmuş Çardaklı Kahveyi yeniden kurar. Gençler doluşurlar artık. Anlat Osman Ağabey! derler. O da anlatır. Taa baştan İnönüden. Sakaryaya, Sakaryadan şimdiye olanları Öbürleri de anlatırlar. Öbürleri Onlardan kimler sağ kaldıysa. Os

Sevinç Çokumun 1980le 1983 yılları arasında yazdığı bu roman, Türk dünyasının Kırımla ilgili bir dilimin ele almıştır. 18531856 Kırım Savaşı münasebetiyle Osmanlı Kırım yakınlaşması sırasında, Nizam Beyin kendi toprağına tutunma çabasının işlendiği romana Kırım Türk Tatarlarına has renkli örf ve adetlerin hâkim olduğunu görmekteyiz Nizam Beyle birlikte eserin diğer kişileri Arslan ve Giray Beyler, Şirin Gelin, romana özgün bir tad katan anlatıcı Felekzede Ârif Çelebi karakterlerinin güçlü çizgileri dikkat

Sevinç Çokumun bundan önceki romanı Karanlığa Direnen Yıldızın devamı sayılabilecek olan Deli Zamanlarda okuyucu yazarını tutkuları, kendini aşma çabası, iç çatışmaları ile karşısında bulacaktır. 27 Mayıs sonrası, fikir ayrışmalarının yeni fikirlere gebe olduğu çatallı dönemde yeni yetme bir genç kız Ve onun teleskobundaki en parlak gezegen Aypare Aypare Türk kadınının geldiği, vardığı, parladığı söndüğü noktaları çok iyi kavramış, aydın olmanın yalnızlığını tatmış bir öncü. Duvarlar arasında solmakta olan

“Pek çok şey sökülüp atılmıştı yerinden. Teknolojinin en son ürünleri gelirken eski paslı, emektar makinalar, darbe gerilimleri, son dakika haberlerinin tansiyonları, ikinci baskıları, kâğıt stokları, bekçiler, müvezziler, uzun soluklu karlarda Anadolu’ya haber yetiştirenler, yetiştirirken ölenler, donanlar... Herşey bir rüzgâra kapılıp dağılıp gitmişti. Verilmiş sözler… Bir sehpa kıyısında simit kaşarla geçiştirilmiş öğle yemekleri unutularak, önlerinde ceketlerini ilikledikleri ağabeylerini, ablalarını

Güzele Bakan Karınca, Sevinç Çokum`un 1990`dan bu yana Türkiye Gazetesi`ndeki haftalık Edebiyat Sohbetlerinden seçilmiş yazılarıdır. Çokum, bu yazılarında edebiyatla birlikte dil, tarih, sanat, gelenek ve görgüler, İstanbul Özlemi eskinin terkibi ile yeniyi oluşturmak, insan, çocuk, hayvan sevgisi üzerinde yoğunlaşmış, inancımızdan renkler taşımıştır.

Hevenk- Kayıp İstanbul, daha parça parça ilk örnekleriyle edebiyat çevrelerinde dikkat çekti. Sevinç Çokum geçmişteki tahkiye ustalarının günümüzde yaşayan kuşağının temsilcisi olarak kendi çocukluk yıllarından getirdiklerini ve çevresinde olup bitenleri halkın masalsı, çarpıcı renkli dünyasıyla örüp derlediği bir çiçek veya meyve hevengine dönüştürüyor. Her zamanki şiir katılmış haliyle Hevenk-Kayıp İstanbul, kalıcı eserler arasında yer alma özellikleriyle belirginleşen bir çalışmadır.

Vaktini Bekleyen Tohum’da Sevinç Çokum’un 1998-2000 yılları arası kaleme aldığı edebî yazıları yer alıyor. Çoğu hikâye dilinde yazılmış bu yazılar, topluma ve insana dünü ve bugünüyle bakışın ürünleridir. İnce gözlemler, ayrıntı seçilmişliği, dipte ve derinde olanı arayış… Bir şehir masalı içinde mevsim mevsim, insan insan geziniyor kalemi… Sen insansın! Derinde dur ama kıyıyı da kaybetme, kıyının pek de uzağına düşme. Çık mağarandan, izbeden, kuytudan kaç, genişliğe gel, ferahlıkta dur, ufka bak! Eksiği fa

Sevinç Çokum, bu kez Tepeşehir düğümünü ve Himmet olayını çözmeğe çalışan Süsen Divitçi’nin gözlemleriyle oluşturuyor romanını. Gece Rüzgârları’nda birisi intihar çizgisine gelecektir; fakat kim? Roman boyunca buna cevap arayan yazar, Süsen’in 126. rüyasındaki intihar kuşkularından yola çıkıyor. Özal devrinde geçen iç içe fakat birbiriyle bütünlenen iki ayrı hikâyede koşturuyor okuyucuyu. Toplumun çarpıklaşan çehresi içinde ideoloji kargaşasından çıktıktan sonra çıkarlarına koşan kesimler… Gece Rüzgârları S

Sevinç Çokum`un fikir ve duygu ağırlığını bir arada yansıtan hikâyeleri Evlerinin Önü 1980 öncesi bunalımlı günlerin ürünüdür. Yazar o karanlık atmosfer içersinde sevgiye dayanarak toplumumuzdan ve yakın tarihimizin içinden kesitler vererek dünden bugüne geçişlerle insanımızı değerlendirir.

Çokum Gülyüzlüm romanında köyden kette göç olgusu içinde ana kız ikilisini kendi birikimleriyle örerek bir çocuk kahramanda ve ana’da yoğunlaştı. Yazar derinlikli gözlemleriyle romana bu ana kızı unutulmaz kılacak bir yaşanmışlık kattı.

Beyaz Bir Kıyı, sevinç Çokum´un 4 yılda kaleme aldığı, aslında bir romanının ayrı ayrı bölümleri de diyebileceğimiz hikayelerinden oluşuyor. 1994 yılında Fas´a giden yazar, bu ülkeyi coğrafyası, insanları, manevi atmosferi ve sanatları açısından tanıdıktan sonra Beyaz Bir Kıyı´yı yazmağa karar verdi. Mağrib´in kendisine has kokusunu, rengini, ruhunu eserine katan Çokum, Beyaz bir Kıyı´da, dünyevi aşk ve istekler boyutunun ötesindeki arayışları dile getiriyor. İki insanın dostluğu ile birlikte Hak dostluğunu

Sevinç Çokum`un ilk hikâyeleri olan Bir Eski Sokak Sesi ferdî ve sosyal meseleleri şiirli bir anlatımla ve yaşanmışlıkla işlemektedir. Yazarın yayımlandığı yıllarda hayli ilgi uyandıran bu hikâyeleri büyük şehrin dar ve eski sokaklarının insanlarını zengin iç dünyalarıyla anlatıyor.

Yattığı yerden yıldızları görebiliyordu. Gece kuşlarının ötüşleri bahçeden doğru oraya kadar uzanıyordu. Ey ağustos böceği! Cümlemizde ötersin. Cümlemizde akşama doğru ölürsün. Şiir miydi bu, neydi? Nerde okuduğunu hatırlayamıyordu. Çünkü yıldızlar vardı, çünkü böcekler ötüyordu. Geceleri türküler... Geceleri Rumeli.. Çökük yıkık köyleri yeni baştan, yeni baştan kuruyorlar... İhtiyarların konuşmaları uykular arasından işitiliyor. O fısıltılar hep Rumeli´yle ilgili. Bağlar bahçelerle, ovalarla donanıyor etra

Çırpıntılar, yazarın üzerinde durduğu parçalanmış aileler ve göç dramının bir başka kesitidir. Çokum bu romanında Avustralya`ya göç etmiş üç kişilik bir ailenin ayakta durma savaşını, bu savaşın nelere mal olabileceğini, kendi ülkelerine dönüşlerinde yaşayacakları uyumsuzlukları anlatır. Sevinç Çokum Çırpıntılar`da Türk romanı için yeni, sıcak ve unutulmaz kişilikler çizmektedir.

Sevinç Çokum, Karanlığa Direnen Yıldız`da Türk siyasî hayatının önemli durağı 27 Mayıs 1960 askeri darbesinin çerçevesi içinde farklı kişilikleri sergiliyor. Aynı apartmanı paylaşan dostların, yakınların ayrılan sofraları, dahası ihanetler, iki yüzlülükler, uydu vicdanlar... Özellikle anlatım ve tahlil ağırlıklı romanı yer yer Yunus Emre dilinin zenginlikleri besliyor. Yazarın kendisinin ve tanıdığı gerçek kişilerin de yer aldığı romanın asıl çıkış noktası bugün medya dediğimiz şartlandırma, yönlendirme güc

Rozalya Ana, Sevinç Çokum`un daha önceki İstanbul hikâyelerinden farklı olarak Kırım`dan, Anadolu il ve köylerinden görüntüler taşıdığı son hikâye kitabı. Sevinç Çokum, bu kitabında sürgün Kırımlı Raziye`nin (Rozalya Ana) toprağına yerleşme çabası içinde kendi varlığını anlamağa başlamasından yola çıkarak varoluşun hangi değerlerle bütünlendiğini araştırır. Sadece büyük şehirlerde değil, Anadolu şehir ve köylerindeki sosyal değişim içersinde eğrilikleri görerek, yarının endişeleriyle bugünün çıkmazlarında ç

Sevinç Çokum`un olgunluk çizgisindeki hikâyelerinin toplamı olan Onlardan Kalan, yine İstanbul dekoru içersinde kültür değişiminin pençesinde kaybolmakta olan erdemleri anlatıyor. Üslûbundaki derinleşmeyi belirleyen bu hikâyelerde Sevinç Çokum kendine has duyarlılığı ile kalıcı olan güzellikleri desteklemeğe çalışmaktadır.