Bir yanda tabiatın beni baştan çıkaran cazibesi, günlerdir içimde kopan fırtınalar; diğer yanda bu albeni içinde aciz kalan kalemim, çölleşen ruhum... Oysa şehrin gürültüsü, kirli fabrika dumanları, sel gibi akan kalabalıklar çok uzaklardaydı. Etrafıma imrenceli duygularla bakıyordum. Her sabah altın suyuna boyadığı söğüt sürgünlerinin arasından hışırtılarla başını kaldıran güneş ve onu en taze vakitlerde yakalayıp o huzurla eve dönen ben…” *** Necdet Ekici’nin kalemi, doğup büyüdüğü coğrafyanın kültür da

“Ona her baktığımda fırtınalar kopardı içimde. Sanki ay hilale, gül goncaya dururdu. Söyleyemezdim hiçbir şey. Onun bir Hun ulamışı Asya bakışlarında mavi yeleli atlar görürdüm. Bir dolunay güzelliği ile salınırdı karşımda. Ötüken göklerinin Çolpan Yıldızı, Issık Köl’ün maralıydı o.” *** Dünyanın her yerine dağılmış olan 350 milyonluk Türk dünyasını bir aşk ekseninde buluşturmayı amaçlayan Necdet Ekici, hikâyelerinde yerli ve milli bir bakış açısına sahiptir. Çolpan Yıldızı, Türk birliği ülküsünün estet

Çocuklarımız temiz çam havası solusun; buz gibi pınar suyu içsinler. İneğin böğürmesini, koyunun melemesini, köpeğin havlamasını duysunlar. Dağlardan yabani kekik, yeşil nane, sarı kantaron çiçekleri toplasın, kokulu dağ çayı biçsinler. Ellerinde deplenki bayırlardan çiğdem söküp, acı kenger sakızı kaynatsınlar. Sabahları yayık sesiyle uyansın; horozun ötmesini, tavukların gıdaklamasını, kuşların cıvıltısını duysunlar. Dağlarla, yabani otlarla, kır çiçekleriyle, bin bir çeşit orman kuşlarıyla tanışsınlar. A

Çukurova deyince, sarı sıcak gelir akla. Bir de yeşil üzerine ak benekler serpilmiş pamuk tarlaları… Mısır, mavi bir denizdir o topraklarda. Gelin süzülüşlü sarışın ay çiçekleri süsler ovaları. Gözleriniz, hayat fışkıran bu uçsuz bucaksız tabiatın ufuklarında kaybolur. Tarlalarda sıra sıra ırgatlar görürsünüz güneşi tepesinde taşıyan. Şalvarlı, başları poşulu gün esmeri insanlar… Gözlerine kan oturan kavruk çocuklar gelir karşınızdan. Bakırlaşan çehreleri susuz topraklar gibi çatlamış, çile dolu, kahır do

Bazen gönül kapılarınızı açarsınız insanlara. Yüreğinizi okyanus kılarsınız. Hesapsız, kitapsız… Karakışta kuş misali vurursunuz merhamet dilendiklerinizin cam fanusuna. Üşüyorum, dersiniz. Çoğu zaman açılmaz cam pencereler. Bir gelincik düşer yere. Binlerce gelincik kanar yüreğinizde. Elinizde kalır tüm kır çiçekleri. Bir yürek yetim kalır. Açılmayan cam değil, aslında gönül aynasıdır. Aynaya yansıyan umutsuzluk ve çaresizliktir. ***** Yitirdiğimiz “aşk estetiği”mizden ilhamla gönül iklimine gül devşiren

`Yüreğimi sana bıraktım ``Necdet Ekici`nin ilk hikaye kitabı. 12 ayrı hikayeden oluşmaktadır. Bu hikayelerde, tıpkı Reşat Nuri ve Refik Halid`in tarzını hatırlatan, Anadolu`dan güçlü tablolar sunulmaktadır. Konular yerli ve milli... Karakter ve tiplemeler, gülmesiyle, ağlamasıyla, öfke ve hüznüyle bizim insanımız. Kısacası sıcak, samimi bir üslup, duygulu, güçlü bir yürek zenginliği... Özellikle sürçmeyen parlak dili, ayrıntıları yakalayan gözlemleriyle dikkati çeken yazar, olay hikayelerini çevrelemekle

Çeşitli dergi ve gazetelerde hikâyeleri yayınlanan yazarın Yüreğimi Sana Bıraktım ve Yüreğimdeki Cemre isimli iki hikâye kitabı Kültür Bakanlığı ve M. E. B. tarafından basıldı.1995 Ömer Seyfettin Hikâye Yarışması ikinciliği de bulunan yazarın elinizdeki kitabı son hikâyelerinden derlendi.Severek okuyacağınızı ümit ediyoruz.

Necdet Ekici kendini hikayeciliğe odaklamış taşra kent hayatı arasında terkip ve üslup arayan bir öğretmen yazar. Yüreğimdeki Cemre Ekici`nin on ayrı hikayesinden oluşmaktadır. İnsanımızın sevincini üzüntüsünü sevgisini öfkesini sanatçı duyarlılığını yitirmeden dost gönlünü açarak hikayelerine konu yapan yazar ayrıca folklör verimlerini de başarılı bir biçimde kullanarak yerli ve milli bir bakışı ortaya koyar. Bu bakış çok yönlü objektif bir onarıcıdır. İlk baskısını Kültür Bakanlığının (1991) gerçekleşti