İnsan diliyle düşünür, duygu, hayâl ve hakikatlerini dil sayesinde ifade eder. Şiirde, duygu ve düşünceyi dile
taşıyabilme başarısı gerçekleşmiş, bu estetik unsurlar âhenkli bir açıklanması ve ortaya çıkan hükmün topluma
ve sanat dünyasına kazandırılması gereklidir ki, bu da belli bir metot dahilinde şiir incelemeleri yoluyla yapılır.
Şiir tahlili/incelemesi, şiirde geçen bir kısım yabancı kelimelerin Türkçe anlamlarının karşılığını koyarak, onu
günümüzün diline çevirmek, düz yazı haline getirmek, şiirin şekli ve muhtevası hakkında bir takım bilgileri
vermek demek değildir. Yahut şiirde bulunan bir kısım edebî söz ve manâ sanatlarını belirlemek, vezin
hakkında bilgi vermek suretiyle o şiiri açıklamak da değildir. Şiir tahlilinde şiirin, duygu ve hayal âlemine,
mevhumlar dünyasına girilmedikçe; onun sosyal ve psikolojik ruhuna ait karmaşık yapısına, huzur veren
estetik sırrına inilmedikçe; şiirdeki “muhteva, dil ve üslûp” hususiyetleri ile bunların alt unsurları edebî değer
ölçülerinde incelenip gösterilmedikçe; keza, şiirin arka plânında yatan ve onu sürekli besleyen muazzam bir
kültür ve medeniyetin sanât zevkîyle, estetik heyecanlarıyla telkîn edilen “ebedîlik” sırrı , “fayda ” ve “
güzellik ” telâkkîleri, dıştan içe doğru bir kompozisyon bütünlüğü içerisinde okuyucuya tanıtılıp,
tattırılmadıkça, o şiir tahlilinden beklenen sonuç elde edilemez.