Necip Fazıl geleceğe kaldı mı? Sezai Karakoç’u edebiyat tarihimiz için böylesine değerli kılan nedir? Tarık Buğra neyi başardı? Nuri Pakdil ne demek istemişti? Pakdil’i nasıl okumalıyız? Cahit Koytak şiirinde şaşırtıcı olan nasıl sağlanıyor? Âkif İnan neden modern şiire tutunamadı? Ali Emre şiiri Mehmet Âkif şiirine nasıl bağlanır? Süleyman Çobanoğlu şiirini nasıl temellendirmeli? A. Ali Ural, İbrahim Demirci, Gökhan Özcan denemeciliğinin patikaları... D. Mehmet Doğan’a ne borçluyuz? A’mak-ı Hayal açık yapıtı mı? Emine Işınsu neden görülmek istenmiyor? Orhan Kemal’in günlükleri... Reşat Nuri’nin Ali Rıza beyi neden inançsızdı? Samed Behrengi neyi hedeflemişti? Rasim Özdenören anlaşıldı mı? Türk öyküsü gelenekten nasıl yararlanıyor? Cihan Aktaş öykücülüğünün sırrı ne?
Abdullah Harmancı’nın son senelerde yazdığı eleştiri yazıları, bu ve benzeri birçok soruya cevap arıyor. Harmancı, okuduğu ve sevdiği şair ve yazarlara olan “sevgi borcu”nu biraz olsun bu yazılarla ödemek istiyor.