İslam’ın mukaddes kanun koyucusu(Allah) aydınlığa kavuşmamış bir mevzu bırakmamıştır. Allah’ın, kullarını kendi başlarına bırakarak onların Allah dinini oyuncak haline getirmelerine izin vermesi mümkün değildir. Bilakis onları (son Peygamberinin diliyle) iki sağlam ip olan Kitap ve İtret’e (Ehl-i Beyt’e) yöneltmiştir. Allah bu iki değerli emanetle, ümmeti sapmaktan alıkoymuştur. Allah, o ikisine sarıldıkları müddetçe doğru yolda adım attıkları müjdesini vermiştir. Aynı şekilde onların (Kur’an ve İtret) birbirinden ayrılmayacaklarını ve yeryüzünün onlarsız olmayacağını haber vermiştir. Bunda dolayı Kur’an ve Peygamber’in (s.a.a.) pak Ehl-i Beyt’i, Müslümanların sığınağı ve peygamber’den (s.a.a.) sonra ümmetin odak noktası durumundadır. İşte bu yüzden Kur’an ve Ehlibeyt’i takip edenler Peygamber’e ulaşmaktadırlar. Onlardan herhangi birini bırakanlar ise Peygamber’den ayrılmışlardır.