Şihabüddin Sühreverdî el-Maktül, İslam düşüncesinin XII. yüzyıldaki en dikkat çekici
simalarından biridir. İslam düşünce ekollerinden biri olan İşrâkîliğin kurucusu olan
Sühreverdî, aslında felsefi serüveninin başında bir Meşşâî’dir. O, sistemini başta Meşşâîlik
olmak üzere zamanında geçerli felsefi anlayışları kendi bakış açısıyla analiz ederek
geliştirmiştir. Kesin olmamakla birlikte otuz sekiz yıl gibi kısa bir hayat yaşamış olsa da
Sühreverdî ardında birçok eser bırakmıştır. Meşşâî tarzda kısa adlarıyla el-Mukâvâmat, el-
Meşârî’ ve’l-Mutârahât, et-Telvîhât gibi üç temel kitap yazmıştır. Bu eserler mantık, fizik ve
metafizik olmak üzere üç bölümden oluşur. İşrâkî öğretiyi ise ayrı bir yere koyduğu
Hikmetü’l-İşrâk isimli eserinde açıklamıştır.
Elinizdeki kitap, Sühreverdî’nin tam adı Kitâbu’t-Telvîhâtü’l-Levhiyye ve’l-Arşiyye
ismiyle Meşşâi tarzda yazdığı eserin mantık bölümü üzerinedir. Kendi türlerine göre kısa
sayılabilecek olan Telvîhât, Meşşâî düşünceyi uzun tartışmalara girmeden derli toplu olarak
yansıtması bakımından önemlidir. Bu özelliği sebebiyle Türkiye’de henüz üzerine hiçbir
çalışma yapılmamış olan Telvîhât’ın bir bölümünün de olsa bilim ve felsefe çevrelerine
sunulması bir ihtiyaçtır. Bu amaçla Mantıku’t-Telvîhât ismi verilerek ayrı neşri de yapılmış
olan kitabın mantık bölümünün inceleme-çevirisi yapılmıştır.