Epeyce yol kat ettikten sonra bir anda durdu. Dikkatlice etrafındaki her şeyi gözden geçirdi. Derin bir soluk aldı ve kararını verdi. “Denemeden kendime kızmaya hakkım yok!” diyerek gözünü iyice kararttı ve arkadaşlarına fark ettirmeden usulca onlardan ayrıldı. Rotasının dışındaki bu yoldan ilerlerken kendi başına bir şey yapmanın heyecanının yanında içindeki korkuyu da hafifçe hissetti. Bilmediği yollarda, nereye gittiğini düşünmeden yürüdü bir süre. Bu arada güneş, ışıklarını ve sıcaklığını yavaş yavaş bütün canlıların üzerinde hissettirmeye başlamıştı. Her gün çevremizde onca canlıyla uyum içinde yaşarız da merak edip bakmayız onların yaşantısına. Mesela karıncalar nasıl haberleşir, evlerini nasıl inşa ederler; geceleri gökyüzüne bakarken ne düşünürler, neler hissederler birbirlerinden uzak kalınca? Denemeye, yeni şeyler keşfetmeye, dünyayı anlamaya hevesli bir karıncanın yolcuğu da böyle başlıyor. Merakla… Belki biz de elimize bir büyüteç alıp bakabiliriz bu çalışkan dostlarımıza. Küçük Karınca’nın merakla yürüdüğü bu yolda bulduğu sevgi, çalışma, dostluk ve macera eşsiz bir anlatımla Kesme Şeker’de.