Genel olarak Âdem aleyhisselâm’ın insanlığın atası olduğunu inkâr eden ve peygamberleri görmezden gelen çağdaş kadim tarih yazarları, insanın uzun devirler içinde evrimleşerek sonunda maymundan insana dönüştüğünü iddia etmektedirler. Onların iddiasına göre ilk insanlar, her açıdan hayvanlardan bile daha aşağı bir hayat yaşıyorlardı. İffet ve hayâ duygularına, aile anlayışına, elbise, ev ve alet yapma yeteneğine, iletişim kurma ve konuşma kabiliyetine sahip değillerdi. Hayvanları evcilleştirmeyi ve ziraat yapmayı bilmediklerinden meyve toplayıcılığıyla karınlarını doyurmaya çalışıyorlardı. Ateşi tanımadıkları için yiyecekleri hayvanlar gibi çiğ çiğ yiyorlardı. Bu ateist tarihçilere göre, ilkel insanların ahlâki ilke ve prensipleri yoktu, iyi-kötü, hayır-şer ve haram-helâl ve din diye bir şey tanımıyorlardı. İslam’a göre ise insan, Yüce Allah’ın ruhundan üflemesiyle şerefli olmuş bir varlıktır ve tüm insanların soyu, ilk peygamber Âdem aleyhisselâm’a dayanır. İslâm dininin gerçek başlangıç tarihi, Allah’ın kâinatı yaratmasıyla başlar. İslâm, şeriatları ve yöntemleri farklı da olsa tüm peygamberlerin tek dinidir. Yahudilik ve Hıristiyanlık sonradan uydurulmadır. Bundan dolayı İslâm tarihi, sadece Hz. Muhammed’in peygamberliğiyle başlamaz, Hz. Âdem’in yaratılmasıyla başlar. Allah, Âdem ve nesline peygamberler vasıtasıyla örtünmeyi, iffet ve hayâ ile yaşamayı, ziraat yapmayı, hayvanları evcilleştirmeyi, ateşi kullanmayı, elbise ve zırh yapmayı, ev ve ev eşyası edinmeyi, bitkilerde aşı ve verimliliği artırma işlemini ve ölüleri defnetmeyi öğretmiştir. Tüm bunlar, O’nun emrinin, yardımının ve Âdemoğullarına merhametinin sonucudur.