“Yarınki Türkiye’nin kurucuları yaşama zevkini
bırakıp yaşatma aşkına gönül verecek, sabırlı ve
azimli, lâkin gösterişsiz ve nümayişsiz çalışan,
ruh cephesinin maden işçileri olacaklardır. Bu ruh
amelesinin ilk ve esaslı işi insan yetiştirmektir.
Hünerleri hep fedakârlık olan bu hizmet ehli
gençler, hizmetlerinin mükâfatını da hizmet
ettikleri insanlardan beklemeyecekler, sonsuzluğa
sundukları eserin sesinin akislerini yine
sonsuzluktan dinleyeceklerdir.
Yarınki Türkiye’nin kurucuları millet ve cemaat
uğrunda fedakârlıklar kabullenenlerin artık
bulunmadığı cemiyetimizde, muhtelif simada
insanları şahıslarında birleştireceklerdir. Onlarda
Yunus Yavuz’la birleşecek, Sinan Akif’e uzanacak,
Ebu Hanife Hüseyin Avni’yi tebrik edecektir.
Ve onların eseri olan yarınki Türkiye şu temellerin
üstünde kurulacak: Anadolu’nun toprağından
kaynayan bir kan, cemaat için harcanan emek,
bin yıllık bir tarih, otoriteli bir devlet ve ebedî
olduğuna inanmış bir ruh”