Selefimizden bir çok kimse ilimlerin bir çoğunu ezberlemişlerdir. Şimdi ise, ilmi ezberleme ameli tembelliğe meyletmelerinden ötürü tekrar yapmaktan kaçan kimselere kaldı. Bu tür kimselerden birisi ezberlediği şeye ihtiyaç duyduğu vakit onu hatırlayamaz. Dinde fakih olmayı isteyen kimseler hakkında şöyle bir düşündüm; baktım ki onlar dersi iki veya üç defa tekrar ediyorlar, üzerlerinden iki gün geçince, bu tekrar ettikleri dersi unutuyorlar. Münazara esnasında ezberledikleri bu şeylerden birine ihtiyaç duydukları vakit, ezberlerini hatırlamıyorlar. Bu şekilde ilk vakit boşa gitmiş oluyor, dolayısıyla bu kişi de ilk başta yorgunluk çektiği şeyi bir daha baştan ezberlemeye ihtiyaç duyuyor. Böyle bir kimsenin ezberlediği şeyi unutmasının sebebi; ezberini sağlam yapmamış olmasıdır. Tembelliğin ilimle meşgul olanları sardığını görünce, bu kitabı onları çalışmaya teşvik edici, tembelliği ise tarumar edici bir şekilde yazdım.