Bazen dağ başında kurak bir topraksın. Güneş üzerine vurdukça içine doğru kıvrılır un
ufak olursun. Bazen yuvasına küsmüş bir serçesin. Annenden ayrılmanın üzüntüsüyle
gökyüzünde kanat çırparsın. Oysa içten içe bilirsin yağmurun yağacağını. Annene bir gün
kavuşacağını bilirsin. O zaman gökyüzüne bakar, gülümser ve hele şükür dersin.