Sûre, “Ancak sana kulluk eder, ancak Senden yardım isteriz!” (Fatiha, 1/4) âyetiyle ulûhiyet ve rubûbiyet tevhidini içerir. Doğru yolu bulma ve bu yolda yürüme konusunda her insan hem ilim ve marifet açısından hem de amel ve uygulama açısından yardıma muhtaçtır. Bu sebeple kul, bunları elinde bulunduran Allah’tan istemek ve talep etmek zorundadır. Bu dua, kulun göz açıp kapayıncaya kadar her an muhtaç olduğu ve zorunlu olarak ihtiyaç duyduğu en büyük duadır. Çünkü insanlar üç kısma ayrılır: - Bir kısım, hakkı bilip ondan sapanlardır: Bunlar gazaba uğrayanlardır. - Bir kısım, hakkı bilmeyenlerdir: Bunlar sapkınlardır. - Bir kısım, hakkı bilip onunla amel edenlerdir: Bunlar nimet verilenlerdir.