Dostoyevski’nin, Batılılaşma karşısında Rusların izzet ve haysiyetini savunmak için gösterdiği
titizlik ve yaşadığı hayal kırıklıkları ile Osmanlı ve Cumhuriyet müelliflerinin benzerlikleri
nelerdir?
Ondaki yaratma cesareti ile milletine duyduğu saygı, samimi sevgi ve insanlığın mutluluğu
adına sorumluluk alma cesareti arasında nasıl bir ilişki vardır? Bizde neden onun liginde bir
romancı çıkmamıştır?
Eserleri ile denizler aşırı ve çağlar ötesi bir etki yaratmış olan Dostoyevski’nin Türk okurları
için önemi, başka ülkelerin okurlarından daha farklıdır. O bize, diğer okurlarına
söyleyebileceğinden daha çok şey söyler. Biz de onu, diğer okurlarının anlayabileceğinden
daha iyi anlarız. Birlikte acı tatlı, iyi kötü günlerimiz olan çok eski bir aile dostumuz, kapı
komşumuz gibidir Dostoyevski.
Nabi Avcı’nın söze döktüğü enformatik cehaletin tahakkümüne rağmen bir fikir
büyüğümüzdür Dostoyevski. Bundan dolayı edebiyatçılarımızın ve tarihçilerimizin yanı sıra
sinemacılarımıza da yol göstermiştir.
O, gerek Ruslarla müşterek Doğulu meselelerimize yönelik düşünce dünyası ile gerek modern
insanın anlam arayışı ve ahlak meselelerine tuttuğu ışıkla daha nice nesillerce okunup
tartışılacaktır.