Osmanlı İmparatorluğunda 19. Yüzyılın son çeyreğinde doğan ve askerlik mesleğini seçenlerin savaşla yoğrulmuş kaderini paylaşan bir Rumelili: Ahmet Nuri. Rusçukta doğan, 1877-78 Osmanlı-Rus Savaşında bebek yaşta ailesiyle muhacir olan Ahmet Nurinin hayatı, daha Harbiye Mektebinden mezun olur olmaz cephelerde geçmeye başlar: 1897 Osmanlı-Yunan Harbine katılır, Abdülhamit döneminin bu son askeri zaferinden sonra Yemen ve Asir çöllerinde asilerle çarpışır. Balkan Harbinde yenilgiyi yaşar. I. Dünya Savaşında Çanakkalede 42. Alayın kumandanı olarak Kerevizderede silah başındadır. Medine savunmasında Fahreddin Paşayla birlikte çarpıştıktan sonra Hicaz muharebelerine katılır. İşgal altındaki İzmir ve İstanbulda istihbarat çalışmaları yaparken Anadoluya askeri malzeme kaçırılmasını sağlar. Kuva-yı Milliyeye katılarak başta Sakarya olmak üzere Kurtuluş Savaşının önemli muharebelerinde komutanlık yapar. Emekliliğinde kaleme aldığı anıları, Çanakkalede komutanlığını yaptığı alayın harp ceridesi başta olmak üzere, pek çok bütünleyici belge ile bu kitapta okuyucuyla buluşuyor