“Hayat iman ve cihad, alnımızın yazısı.” diyordu marşlar.
Bu doğru önermenin dayanakları elbette ki Kur’an ve Sünnet’tir. Hucurat suresi on beşinci ve Sâf suresi dokuzuncu ayetten mülhemdir. İmanı ve cihadı alın yazısı kabul etmek; hayatı tevhitle anlamlandırıp her an cihada devam ederek tevhitten sapmamak; bireysel ve toplumsal sapmaları önleme cehdini diri tutmak demektir.
Marşın bu dizesinde, alın yazısı olması hasebiyle insanın cihaddan uzak kalamayacağına ve imanın zırhı oluşuna atıf vardır. Öneminin büyüklüğüne binaen hiçbir ibadet cihadın dengi değildir. Müslümanların öğrenmeleri için fıkıh külliyatımızda yeterli malumat olduğu gibi, hayatın İslâm’a göre güncel yorumlamasını içeren eski ilmihâl kitaplarında da muhtasar bilgiler verilmiştir.
Kitaplardaki yazılanların tamamının amacı; İslâm dinini tebliğ etmeyi, onu hayata hâkim kılmayı, dinlerin gönderiliş amacı olan emniyetleri korumayı, bu emniyetlerin garanti altına alındığı dâr’ü-l İslâmı inşa etmeyi, emanet bilinen devlet kademelerine liyakatli insanları istihdamı, kâfir sultasında yaşamamayı ve onların sultasının kurumlaştığı siyasetle hesaplaşmayı, adil siyasetin tahakkuku için sağ sol kamplaşmasında yer almamayı, insanı merkeze alıp onu tanrılaştıran moderniteye karşı duruşu, hiçbir Müslüman’ın aleyhine kâfirlerle yardımlaşmamayı ve onların fikirlerinin belirleyici olduğu kamplarda Müslümanların yer almamasını, Müslümanların yer altı ve yer üstü kaynaklarının kâfirlere peşkeş çektirilmemesini, dağıtımda adaletin sağlanmasını, Müslüman gençlerin zihnen ve bedenen katledilmemesini, ümmetin uyuşturucu salgınına mübtela olmamasını, Kur’an-Sünnet çizgisinden zerre kadar sapılmamasını ve küfre karşı mü’minlerin duracakları yerleri onlara öğretmektir.