“O günden sonra uydurma ihtiyaçlarla hemen hemen her gün oraya gittim. Kontrol bende değildi artık. Dünyam alt üst olmuştu. Bazı arabesk şarkıların uzun girişleri gibi Müfeyyaz’ın kara gözlerini gördüğüm o ilk an sürekli kafamda dönüp duruyordu. Beni esir alan bu gözleri hemen bir daha görmek istiyor, soluğu onun yanında alıyordum.”